I. Edicións críticas: Michaëlis (1990 [1904]: I, 835 [= LPGP 285]); González Martínez (2012a: 124); Littera (2016: I, 305).
II. Outras edicións: Molteni (1880: 133-134); Machado & Machado (1950: II, 144); Rios Milhám (2018a: II, 325).
4 morri] moiri B 6 morrerei] moirerey B
4 boa] bõa Michaëlis, Littera 8 di’a] dia Michaëlis, González Martínez, Littera 9 aa noite] aa noit(e) Michaëlis : à noite Littera 13 vos] vus Michaëlis
(I) Xa que hai tanto tempo que non vin a miña señora e (aínda) me vexo no mundo vivir máis (tempo) e puiden soportar tan gran coita, abofé, xa que da coita non morrín, endexamais me preocuparei por coita, pois, por ter unha gran coita, non morrerei.
(II) E, cando eu me apartei da miña señora, non pensaba que chegaría vivo á noite ese día, e vexo que estou vivo; e, pois padecín tal coita, endexamais me preocuparei por coita, pois, por ter unha gran coita, non morrerei.
(III) E, pois soportei esta que vos digo, certamente debo soportar ben calquera outra coita que me Deus quixer dar, pois, xa que por esta non morrín, endexamais me preocuparei por coita, pois, por ter unha gran coita, non morrerei.
Esquema métrico: 3 x 10a 10b 10b 10a 10C 10C (= RM 160:48)
Encontros vocálicos: 9 noite,‿e
A diferenza de Michaëlis, González Martínez e Littera segmentamos a preposición como elemento que liga cuidar co infinitivo, dado que esta é a construción maioritaria na lingua trobadoresca.
O decasílabo esixe facer a sinalefa en noite‿e, que mantén o acento na 4ª sílaba (a alternativa sería computar como monosilábica a contracción aa, véxase nota a 73.21).
Aténtese en que o demostrativo esta non determina morte, mais que alude á coita (v. 15).