I. Edicións críticas: Michaëlis (1990 [1904]: I, 417 [= LPGP 307]); Littera (2016: I, 330-331); Bruno (2022: 60-61).
II. Outras edicións: Carter (2007 [1941]: 125-126); Machado & Machado (1960: VII, 31); Arbor Aldea (2016b); Rios Milhám (2018b: III, 350).
III. Antoloxías: Ferreiro & Martínez Pereiro (1996b: 66).
4 vos] uus A
4 vos] vus Michaëlis 6 me] m(e) Michaëlis : m' Littera 10 vos] vus Michaëlis 12 me] m(e) Michaëlis : m' Littera
(I) Se teño coita, ocúltoa moi ben, aínda que sufro a maior do mundo por vós; mais de vós teño tan gran pavor que vos direi, miña señora, o que me acontece: teño gran coita; e, por riba, teño que xurar que non teño coita a quen me pregunte por iso.
(II) A vós non ouso dicirvos a gran coita que teño por vós no meu corazón, e, co pavor que teño, así Deus me perdoe, señora, de vos causar pesar, teño gran coita; e, por riba, teño que xurar que non teño coita a quen me pregunte por iso.
Esquema métrico: 2 x 10a 10b 10b 10a 10C 10C (= RM 160:247)
Encontros vocálicos: 4 mi‿aven; 6 me‿én; 12 me‿én
Téñase en conta a recta secuencia sintáctica destes dous versos: «Non ous(o) dizer a vós a gran coita / que ei por vós eno meu coraçon».