I. Edicións críticas: Lang (1972 [1894]: 46-47 [= LPGP 233]); Nunes (1972 [1932]: 156-157); Littera (2016: I, 194-195).
II. Outras edicións: Moura (1847: 76-78); Monaci (1875: 55); Braga (1878: 26-27); Machado & Machado (1952: III, 115-116); Júdice (1997: 125); Montero Santalha (2004).
1 queredes] queredos V 15 dõado] doando B : doādo V 16 moir'e] moyte B 17 metedes] mecedes B 18 nen] nō BV; corregedes] coiregedes B 19-20 o estado / a que] O estado / O q̄ B : o esta da / q̄ V 23 estranhado] estranado B 28 end’eu] Ondeu B : ondeu V
2 teedes] tẽedes Nunes 9 non] nen Nunes 11 coidado] cuidado Lang, Littera 15 dõado] doado Lang, Littera 27 agravado] aguardo Lang 28 end’eu seja, mais pagado] ond’eu seja mais pagado Lang
(I) Señora, xa que non me queredes facer ben nin así o tendes disposto, Deus sexa loado por iso; (II) mais xa que vós sabedes moi ben a inxustiza que me facedes, cometedes un gran pecado comigo, coitado de min.
(III) E xa que non tendes dó de min e nin sequera pensades niso, en mal día nacín; (IV) mais, por Deus, señora, cometeredes un pecado comigo, porque, vede, morro de balde e sen o voso recoñecemento.
(V) E xa que non parades mentes no meu sufrimento nin mudades o estado a que me trouxestes, (VI) faredes moi ben en me matardes, xa que me traedes así tan lonxe do ben que desexei.
(VII) E, señora, nin pensedes sequera que, aínda que me deades a morte, eu me sinta agraviado por iso, senón moi satisfeito.
Esquema métrico: 7 x 7’a 7’a 3’b 7’b (= RM 37:59)
Encontros vocálicos: 13 se͜e·re·des
Esta cantiga presenta as estrofas ligadas sintacticamente de dúas en dúas, ficando isolada a estrofa final.
O esquema métrico desta cantiga está inspirado pola composición Non me posso pagar tanto, nº 478, de Afonso X: «os oito primeiros versos da cantiga de Afonso X (...) formam (...) uma oitava bipartida sobre duas rimas, em versos de sete e duas sílabas, que coincide perfeitametne com a forma escolhida por D. Denis»; desta forma, o esquema dionisino corresponde ao esquema afonsino, «reduzido à oitava bipartida sobre duas rimas», ámbito onde se acrecentan aínda máis as coincidencias, pois as palabras rimantes pecado, doado, grado e pagado son utilizadas tamén por Don Denis (véxase Gonçalves 2016 [1992]: 229-230).
Nótese a excepcional indicación gráfica da nasalidade fonolóxica de dõado en B a través dunha consoante nasal implosiva (<doando>).
O sentido esixe a correción do frecuente erro <o>/<e> para restaurar a forma pronominal ende.