[dern. rév. : 28/01/2022]
cal3 ~ chal forme verb. procedente do lat. calet
Só aparece en frases negativas de orixe galo-románica (cf. fr. nen m’enchal, lat. non mihi inde calet), con variacións redaccionais (‘non + pron. pers. + importa’) e coa rexencia, en xeral, da preposición de
ne m’én chal
264.9 mais de tod’esto ne m’én chal, / ca eles xo buscaron ben nen + pron. pers. + cal
1337.17 Nen mi cal, / poi-lo ela por sa prol assi ten non + pron. pers. + én cal ~ non + pron. pers. + én chal
'non + pron. pers. + importa'
Rexe, en xeral, a preposición de
▸480.19 e diz ca non lh’én cal / de viver pobre||1358.18 e, se lhi renge, non m’én cal ▸495.17 E, pero que ei de sofrer / a morte mui descomunal, / con mia mort’oimais non m’én chal O pronome pode aparecer deslocado pola atracción da conxunción subordinante
1652.24 pois el diz que lhi non én chal / de dizeren del mal nen ben 
