1.
'pena, mágoa, pesar, aflición, angustia (nomeadamente provocada polo sentimento amoroso)'
▸3.12 e con tal coit’e tan descomunal, / ..., / defenson outra non tenh’eu por min||4.12 ca, se demoro / en tal coita, perder-m’-ei i||8.24 en tal coita me metia / que conselho non sabia / eu de min||13.18 mal dia non morri enton, / ante que tal coita levar / qual levo||14.49 nen eu non vos poderia / atal coita padecer||15.5 quero-vos eu de mia coita dizer||15.12 pero m’en coita fazedes viver||18.12 ca non á no mund’outra ren / por que eu ja possa perder / a coita que eu por vós ei||18.28 nen sairei / por al de coita, pois Deus quer||20.6 u nunca máis acharei outra ren / de que eu possa gasalhad’aver / nen me de vós faça coita perder!||20.7 Coita, de pran, ja eu non perderei / e non m’atrevo sen vós a guarir!||20.22 e nunca máis do meu / cor perderei mui gran coita||23.9 e pois ei, / ... / ..., en tal coit’a viver, / en qual eu vivo por vós||23.18 ca sei / que ja por al non ei coit’a perder / senon por vós, mia senhor||23.38 pois i a vós fezer / prazer e min de gran coita poder / guardar||24.3 Oimais non sei eu, mia senhor, / ren per que eu possa perder / coita nos dias que viver||24.20 guisad’é que non perderei, / sen morrer, coita nen afan / por vós, senhor||28.5 porque temi / sempr[e] o que m’ora dara / a[s] coitas||28.14 ca ja eu sei / a coita’n que por vós serei||31.4 entanto com’eu vivo for / nunca vos mia coita direi||31.15 mais, pois de coita sofredor / soo, non vo-lo ei a diz[er]||32.15 Se me mal ou coita veer||34.21 u lh’eu meu mal e mia coita dissesse||34.24 nen á no mundo coita que ouvesse||35.23 E, mia senhor, se eu ja máis en qual / coita vivo viver e me non val / morte, máis me valvera non nacer!||39.3 teve-m’en tan gran coita voss’amor / que peç’a Deus mia mort’, e non mi ven||39.5 ca vos non ouso mia coita mostrar, / nen vos queredes vós de mí nembrar||39.16 ar nembre-vos algũa vez / en que gran coi[ta] mi o voss’amor ten||40.8 Podera-m’eu de grand’afan guardar / e de gran coita, que depois levei||42.17 ca de mil coitas, en que omen ten, / se guardaria daquel desleal||43.1 Senhor Deus, que coita que ei / no coraçon e que pesar!||45.13 que coita tal, por eu buscar perdon / ou outro ben, devi’a demandar||46.8 En tal coita me vi, senhor, / que sol non vos ousei falar / én||46.22 ca mui maior coita averei, / senhor||52.4 ca nunca de vós ei d’aver, / mal pecado, se coita non||52.9 Que nunca eu ja poderei / por vós tanta coita prender||53.26 de quanta coita eu de viver ei||55.19 mais eu tan grave coita ei / por vós, senhor, que sol non sei / que me dig’, ...||55.22 E, pois [que] m’esta coita faz / agora aqui o sén perder||57.9 E seed’ora mui ben sabedor / que vós mi avedes metud’en atal / coita por vós||58.4 esse faz oj’a mí saber / qual coita Deus fezo maior / de quantas coitas quis fazer||58.5 esse faz oj’a mí saber / qual coita Deus fezo maior / de quantas coitas quis fazer||58.12 pois, u vos vejo, tal sabor / ei que me faz escaecer / quanta coita soia prender||60.9 E de tal coita, mia senhor, / non é sen guisa d’eu morrer||60.24 ben poderedes log’osmar / ca me non fazedes levar / coita que eu possa sofrer||60.30 nunca vos poderei / tan muit’en mia coita falar||63.7 ca sei / ca ja per vós non perderei / gran coita do meu coraçon||64.6 nunca perderei / esta coita que oj’eu ei / d’amor eno meu coraçon||78.1 Ai eu, coitad’, en que coita mortal / que m’oje faz ũa dona viver!||78.8 E esta x’é gran coita, direi qual||78.9 ca esta coita non me dá lezer, / ante mi-a faz cada dia crecer||78.14 e esta coita quen viu nunca tal?||85.14 ou, de pran, amor non os ten / en qual coit’a min faz sofrer||85.16 ca, se eles ouvessen tal / coita qual oj’eu ei d’amor||85.24 e por esto sofr’a maior / coita do mundo e maior mal||86.5 e que teen atal razon: / que poden sa coita perder||87.12 e maior / coita nunca vi de sofrer||87.22 nen atal dona nunc’amei / onde gãar podesse ren / senon gran coita e non al||89.19 a mui gran coita’n que me ten / lle perdõasse Deus por én||90.22 E gran coita me faz jurar / d’amor, que non posso sofrer||91.1 Con vossa coita, mia sennor, / ja de tod’al cuita perdi||91.5 que non pod’ome coita aver / que non aja log’a perder / des que ll’outra chega maior||91.10 des aquel dia que vos vi / d’outra gran coita me parti||92.5 sennor con que pode falar / en lle sa coita descobrir||92.21 e d’atal coita non morrer||92.26 mais Deus me faz assi viver / en tan gran coita||93.6 que sei de pran que, pois morrer, / averei gran coit’a sofrer / por vós||93.9 E por én e por voss’amor / ja sempr’eu gran coit’averei||93.18 po-las aver eu todas non / perderia coita por én||94.6 ca ja m’en maior coita ten / por tal dona que non direi / mentr’eu viver||95.25 mais, se me Deus cedo non val, / muit’ei gran coita de sofrer||96.28 ca assi o faz a min perder / Amor, tan gran coita me dá!||97.19 pero me nunca punhe en al / senon na mia coita dizer||97.21 e quen-quer poderá entender / que gran coita per-ést’atal||97.23 E mia senhor non sabe qual / x’é esta coita que eu levei / por ela des que a amei||98.22 e, se lho non dig’, averei / gran coita ja mentre durar||98.23 ante que en coita viver / sempre, direi-lho por morrer!||99.20 nen outrossi non [o] quis dar / a esta coita que eu ei||100.8 ca non poss’eu coita sofrer / por al, senhor||100.13 nen Deus non me pode tolher / coita sen [eu] ante morrer||102.1 Senhor, esta coita que ei / non vo-la poss’eu máis dizer||104.7 Nulh’omen non se dol de mí / nen sab’a coita que eu ei||104.17 E[n] mui gran coita per-serei / u lh’eu ma fazenda disser||105.9 Mia mort’e mia coita sodes, non á i al||105.14 Senhor, ben me fazen soo de me catar, / pero ven-m’én coita grand’; eu vos direi ar,||106.28 senon por viver eu ja toda via / na coita de quantas El fez maior||109.2 Entenden-me todos mia mort’e mia coita||109.20 mais a Deu-lo rogo, que sabi a mia coita, que me valha i||110.15 Con coita de vós direi-vo-lo que farei||111.3 nen do mal nen da coita que por vós ei levada;||112.13 Por quanta coita por ela levei||116.20 e coita mui grand’e pesar / de vós||119.12 ca non desejan al nen an / outra coita se esta non||127.7 e meteu-m’El eno vosso poder / u eu ja máis nunca coita perdesse||128.15 nen a mia coit’, a meu coidar, / en que m’oj’eu vejo viver||131.6 ei gran pavor de me fazer levar / coita longadament’e m’ar matar||133.23 E, pois que Deus non quer que me vallades / nen me queirades mia coita creer||138.3 ca nunc’ar pudi gran coita perder / nen perderei ja mentr’eu vivo for:||138.9 ca des enton me fez o voss’amor, / na mui gran coita’n que vivo, viver||138.23 e porque me seria mui mellor / morte ca máis esta coita sofrer||138.27 nen me val coita que por vós sofri||139.2 Sennor, pois Deus non quer que min queirades / creer-la coita que me por vós ven||139.6 poderei eu mui gran coita perder||141.4 e non me leixedes assi / en tamanna coita viver||141.6 ca vós devedes a valer / a tod’ome que coita ouver||141.14 E des que mi Amor non fezer / a coita que levo levar||142.2 Quantos entenden, mia sennor, / a coita que me por vós ven||142.20 senon coitados come mí / de tal coita qual oj’eu ei / por vós||143.3 e sen seu ben / non ei mui gran coita a perder||143.4 vedes que coita de sofrer!||143.7 pero non perderei / gran coita sen seu ben-fazer||143.9 Por gran coita per-tenn’atal / d’amar a quen nunca meu mal||143.11 nen mia coita ei a dizer||144.6 ca sempr’eu dela atendi / desej’e coita, ca non al||145.19 e a min sera mui mester, / ca log’eu coita perderei||145.27 atal coita de que ben sei / que morrerá quen a ouver||146.6 e valla-me, fremosa mia sennor, / coita que levo por vós, e pavor||147.5 por gran coita que d’amor ei / ja sempre doo averei / de quen dele coitado for||147.12 sempre me teve na maior / coita das que no mundo sei||147.15 Ca de tal coita sabedor / soo por quanto mal sofri / amand’, ...||151.2 Pois que se non sente a mia senhor / da coita en que me ten seu amor||152.20 d’outra tal coita me quer’eu guardar||153.12 mais da gran coita do meu coraçon / non ll’ei a dizer ren||154.1 Ai Deus, que coita de sofrer||154.6 Non ll’ouso dizer nulla ren / da mui gran coita’n que me ten!||154.7 Ja sempr’en coita viverei||155.4 e quero-mi ante mia coita ‘ndurar / ca lle dizer, quando a vir, pesar||155.7 Pero m’eu moiro querendo-lle ben, / se lle disser a coita’n que me ten||155.12 mais, se lle ren de mia coita disser, / logo dira c[a lle] d[igo] p[esar]||156.21 que me querra cedo matar / a coita que mi por vós ven||158.6 Pero a vejo, non ll’ouso dizer / a mui gran coita que me faz aver||158.7 e ei-mi assi mia coit’a endurar||161.1 Par Deus, sennor, en gran coita serei / agora quando m’eu de vós quitar||161.15 ca, des quando vos vi, / en mui gran coita fui, sennor, des i||164.22 que El me leixe viver en logar / u a veja e lle possa falar / por quanta coita me por ela deu||166.2 Que ben que m’eu sei encobrir / con mia coita e con meu mal||167.9 ca destas coitas qual xe quer / m’é min mui grave d’endurar||171.6 Nostro Senhor, non me leixes viver / se estas [coitas] non ei a perder!||172.2 De quantos mui coitados son, / a que Deus coita faz aver, / min faz máis coitado viver||172.8 E dá-me tal coita que non / sei de min consello prender||172.14 veed’ora se á maior / coita no mundo de sofrer!||172.24 ben per-sei eu ca non á i / coita maior da que a mí / faz mia mort’ora desejar||173.5 valla-me ja contra vós a maior / coita que sofro por vós||173.9 E, se me contra vós non val, sennor, / a mui gran coita que me por vós ven||173.13 que nunca ousei dizer / a coita que me fazedes aver||174.18 que lle soubesse / dizer qual coita, pois-la vi, mi á dada||175.7 aquesta fezo desejar a mí / Deus por ja máis nunca coita perder||175.11 por aver eu eno meu coraçon / mui grave coita ja mentr’eu viver||178.15 En tal coita qual m’oides dizer / me ten, amigos, ... / des que a vi||179.23 E por qualquer destas me quitaria / de mui gran coita que sofr’e sofri / por ela||181.5 ca log’aquesta coita perderei||181.20 log’esta coita perderei enton||182.9 e por non sofrer a maior / coita das que Deus quis fazer||182.19 direi-vos qual: / gran coita se me Deus non val||182.21 e, se for sandeu, perderei / a gran coita que d’amor ei||183.13 ca perderia pe-lo sén perder / gran coita que me fazedes aver||185.3 pois me padecer / muitas coitas e mui graves fezestes||188.28 coidei dela, des que a vi, / aver gran coita sen seu ben||188.31 ca nunca dela cuidei al / aver, par Deus, ... / erg’esta coita que me ven||189.15 E por gran coita tenn’atal / eu que sol non ll’ouso dizer / o gran mal que me faz aver||190.14 Pero, sennor, nunca vos eu ousei / de mia coita nulla ren ementar||191.7 e trage-m’en gran coita voss’amor||191.9 Amor me faz viver en coita tal, / por vós, sennor||192.4 ca lle direi, se a vir, toda via / a mui gran coita que me faz sofrer||193.13 ca ben sõo sabedor / d’aver gran coita mentre vivo for||193.18 ca podera perder, / vedes qual coita, per morrer log’i||193.19 a coita de quantas Deus fez maior / en que eu vivo polo seu amor||195.15 ca me quis ante mia coita ‘ndurar / ca me perder con tan bõa sennor||195.18 e quero-m’ante mia coita ‘ndurar;||196.12 meus amigos, ca, de pran, [n]a maior / coita do mundo viv’oje por én||196.21 tant’ei, / amigos, gran coita po-la veer!||197.24 ca vivo na maior / coita do mundo des aquele dia / que a non vi||197.27 e, pois me vej’en tal coita viver, / Deus me cofonda se viver querria||200.16 E por atal coido sempr’a viver / en grave coita mentr’eu vivo for||200.17 ca me fez ela mui gran coit’aver / de que ja máis non sera sabedor / nunca per min||201.13 Pois mi ante vós en tan gran coita ten / e me tolleu, mia sennor, o dormir||203.15 e ei tan gran coita po-la veer / qual non posso, amigos, nen sei dizer||203.17 A esta coita nunca eu vi par||203.18 ca esta coita peor ca mort’é||203.20 e por én sei eu ben, per bõa fe, / que non fez Deus a esta coita par||204.21 e por aquesto ei ja sempr’a viver / en maior coita que ante vivia||204.28 e tod’aquesto m’ela fez pe[r]der, / e dobrou-xi-m’a coita que avia!||205.18 e [a] gran coita que ei me non val / por ela||206.1 Ai Deus, que grave coita de sofrer||206.4 Con esta coita que me ven, tanta, / desejo mort’...||206.7 A esta coita nunca eu par vi||210.14 Pois me Deus tal ventura deu / que m’en tamanna coita ten / Amor||211.7 e levar / grandes coitas e padecer||211.18 mais eu cuidei, / ..., / que podess’eu sofrer mui ben / as grandes coitas que levei / por ela eno coraço[n]||213.4 ben sei eu ca nunca ten / gran coita no seu coraçon||213.7 aquesta coita non á par||213.10 ca, pois u ela é i estar / pode, non sabe nulha ren / de gran coita||213.13 e non pode gran coita aver / enquant’en aquesto cuidar||213.16 E quen ben quiser preguntar / por gran coit’a min pregunt’én||213. Vedes que coita d’endurar!||213.31 E o que atal non sofrer / non o devedes a creer / de gran coita, se i falar||214.9 A min aven, a que quis Deus guisar / d’aver gran coita ja mentr’eu viver||216.17 porque viv’oje na maior / coita do mundo||217.4 e con gran coita que me faz assi, / sennor, perder de tal guisa meu sén||217.19 ca, mia sennor, quen mui gran coita ten / no coraçon faz-lle dizer tal ren||219.19 tanto que sabe que ten / eno seu mui gran coita alguen||219.22 e por esto sei eu que non / sab’El a coita que eu ei||220.9 que me non sei consell’achar / con tan gran coita de sofrer||220.15 senon a quen Deus quiser dar / a coita que El fez aver / a min||222.2 venno-vos eu rogar / con a maior coita que nunca vi / aver a ome||224.7 Ouv’eu tal coita no meu coraçon||228.2 Niun consello, sennor, non me sei / a esta coita||228.4 e, pois aqui tamanna coita ei / u vos vejo, fremosa mia sennor||228.10 e, pois mi aqui tamanna coita ven / u vos vejo, fremosa mia sennor||228.13 E nunca eu tamanna coita vi / aver a ome, si Deus me perdon||228.16 e, pois tal coita ei aqui / u vos vejo, fremosa mia sennor||232.19 que[n] lhi sofrerá des ali / tantas coitas com’eu sofri?||234.9 – Quen ben serve, sen[h]or, sofre gran mal / e grande afan e mil coitas sen par||235.4 e lle podera dizer / muitas coitas que por ela levei?||235.13 e pero nunca ll’ousei dizer ren / de quantas coitas levei por gran ben||235.21 porque lle non diss’o gran mal / e a gran coita que por ela ei||236.2 por quantas coitas me Deus faz sofrer||239.9 E quen vivess’assi viveria, / per bõa fe, en gran coita mortal||239.20 ca non ei poder / de ja máis aquesta coita sofrer / do que sofri||239.24 e por gran coita en que me viver / vejo por ela||240.7 e irei én / con mui gran coita no meu coraçon||240.21 ... E quen / sofreu tantas coitas tan gran sazon?||245.9 e, de pran, perderei / o sén mui cedo con coita que ei||248.14 E dixe-ll’eu, ja vos digo, / a coita que ei comigo, / per boa fe, meu amigo||252.9 e a min gran coita m’én ven||255.2 Sennor fremosa, non ei oj’eu quen / vos por min queira mia coita mostrar||255.7 Por quanta coita, ben de-la sazon / que vos eu vi, sempre por vós levei||257.8 Desses vossos ollos e destes meus / me vẽo sempre coit[a] e pesar||259.23 E, mia sennor, se Deus fosse pagado / d’eu de gran coita guardado seer||259.28 e, pois vos vi, nunca despois quis Deus / que perdess’eu gran coita nen coidado||259.29 E gran coita, como a perderei?||261.4 nen mui gran coita que por vós levei / des que vos vi, atanto vos direi||261.6 e ve[e]des que coita de sofrer!||262.10 que me podesse bon consello dar / na mui gran coita que ei d’endurar||263.6 u lle non possa ren dizer / da coita’n que o faz viver / mui trist’e mui coitad’andar||263.9 Non ar soube parte d’afan / nen de gran coita nulla ren||263.13 e quen tal coita no[n] ouver / o al non ll’é coita, de pran||263.14 e quen tal coita no[n] ouver / o al non ll’é coita, de pran||263.16 Esta tenn’eu porla maior / coita do mundo, a meu coidar||263.22 ca me fez Deus coitas saber, / perque mi-as fez todas sofrer||265.7 ou mia morte, se m’aquesto non der, / me dé por me de gran coita quitar||265.12 ca esto me pode guardar / da mui gran coita que eu ei d’amor||265.20 por me fazer maior coita sofrer / me faz tod’est’, ...||266.13 ca me non quiso Deus leixar morrer / por me fazer maior coita sofrer||266.15 E na mia coita, pero vos pesar / seja, sennor, ja-que vos falarei||267.2 Meus amigos, que sabor averia / d’a mui gran coita’n que vivo dizer / en un cantar que querria fazer!||267.12 u mia sennor vi en tan grave dia / sen outras coitas que depois sofri||268.2 non ei niun amigo / con que falar ousasse a coita que comigo / ei||268.11 A coita que eu prendo non sei quen atal prenda||268.17 mas pero guardar-m’-ia / de sofrer a gran coita||269.10 e viv’en coita tal / qual poderedes mui ced’entender / per mia morte||270.21 daquestes ollos meus / non perdi coita||271.9 e o pesar que me fazen sofrer / e a gran coita non é de dizer||273.1 Nunca coitas de tantas guisas vi / como me fazedes, sennor, sofrer||273.17 e tod’aquesto, sennor, coitas son||275.1 As graves coitas, a quen as Deus dar / quer, e o mal d’amor, gran ben faria / se lle desse||275.4 con quen ousasse en sas coitas falar||275.11 e que lli faria / daquelas coitas aver máis vagar||275.15 Destas coitas eu podia falar / come quen as padece cada dia||275bis.3 Desta coita nunca eu vi maior||277.2 Nas graves coitas que ei de sofrer / non poderia outro ome viver||277.7 e tenno-m’én das coitas por pagado||277.9 E empero quand’eu en meu cuidado / cuido nas coitas que me faz aver||277.13 de quantas coitas por ela sofri||277.22 e ben dira per mí / que ben dev’end’a Deus a dar bon grado / de quantas coitas por ela sofri||280.2 Sennor, o gran mal e o gran pesar / e a gran coita e o grand’afan, / ... / que por vós sofro, morte m’é de pran||280.7 Pois estas coitas eu ei a sofrer, / que vos ja dixe, máis ca morte m’é||280.14 Porque vejo que cedo morrerei / daquestas coitas que vos dixi ja||281.6 que, se mil vezes podesse morrer, / mẽor coita me fora de sofrer||282.2 Deus, que mi oj’aguisou de vos veer / e que é da mia coita sabedor||282.8 E, mentr’eu vi que podia viver / na mui gran coita’n que vivo d’amor||283.9 ca doo de mí / averia e saberia ben / qual é gran coita ou quen perde sén||283.15 como veerán / muitos que pois mia coita creerán||285.9 con vergonna e con pavor / e con coita que ei desto, sennor||285.19 e lle faça atal coita sofrer / qual faz a min e non ouso dizer||286.12 E porque non á no mund’outra ren / que esta coita ouvess’a sofrer||288.9 mais nunca om’en tal coita sera / com’eu serei, mentre sen vós morar||289.6 mais, por me leixar / viver en coita, non me quer matar||290.11 e sempr’assi mia coita sofrerei||290.12 ca eu non quero mia coita dizer / a quen sei ben ca non mi á de poer / consello||290.20 e esta morte mellor me sera / ca de viver na coita que non á / par||291.1 Om’a que Deus coita quis dar / d’amor nunca dev’a dormir||293.6 e, mia senhor, non vos ous’a dizer / [ren] nen da gran coita que me vós dades||293.21 que veja[des] qual torto me fazedes / de me fazerdes tal coita levar||294.9 e non sabi a sobeja / coita que me vós dades||296.1 Pois m’en tal coita ten Amor / por vós||296.6 E, pois m’el en tal coita ten / por vós||297.5 entendede en qual coita me ten / o voss’amor porque vos quero ben||298.9 E cuido-ll’eu sempr’a dizer / quando a vir, per bõa fe, / a coita que me faz aver||298.13 Quanta coita e quant’afan / m’ela no mundo faz levar / ben lle cuid’eu dizer de pran||301.5 a maior coita de quantas oj’ei / perderia se a visse u sei||301.14 E vej’a muitos aqui razõar / que a máis grave coita de sofrer / vee-la om’é e ren non lle dizer||307.19 E, pois me non pod’a coita que ei, / nen Deus, matar, ja máis non morrerei||313.9 mas ouvi gran coita, per bõa fe||315.9 quero-vos dizer / qual coita me vós fazedes sofrer||316.3 afan e coita ei sempre d’aver!||316.8 ca me dá coita, que de pran ben sei / que non poss’eu muit’assi guarecer||316.14 se perderei coita pois que morrer!||316.17 que me fazen atal coita sofrer / qual vos eu digo||316.19 que non poderei / aquesta coita, que m’en coita ten, / perder por al||316.19 que non poderei / aquesta coita, que m’en coita ten, / perder por al||317.19 e viv’en coita (nunca maior vi!), / e mia sennor non me quer valer i||317.22 E esta coita ten-me chegado / a mort’, e non guarrei per niun sén||318.1 Coit’averia se de mia sennor, / quando a visse, coidasse aver ben||318.4 pois end’agora tan gran coita ei / como se dela ben cuidass’aver||318.10 e, pero ést’assi, / ei tan gran coita d’ir u ela é / come se dela ben cuidass’aver||321.2 Non me queredes vós, senhor, creer / a coita que me fazedes levar||321.5 mais Deus, que tolh’as coitas e as dá, / El dé gran coit’a quen coita non á!||321.6 mais Deus, que tolh’as coitas e as dá, / El dé gran coit’a quen coita non á!||321.6 mais Deus, que tolh’as coitas e as dá, / El dé gran coit’a quen coita non á!||321.7 E non mi creedes qual coita sofri / sempre por vós||323.6 sei eu mui ben que lhi verra / coita que par non avera||323.10 direi-lh’eu quan gran coita é||324.4 ca x’á i coita de coita, / mai-la minha non é coita!||324.4 ca x’á i coita de coita, / mai-la minha non é coita!||324.5 ca x’á i coita de coita, / mai-la minha non é coita!||324.8 mai-la mia coita x’é forte||324.12 Muitos mi vej’eu que an / gran coita e grand’afan||325.3 e m’eu tan gran coita pudi sofrer, / ..., / ja máis por coita nunca ren darei||325.5 per boa fe, pois dela non morri, / ja máis por coita nunca ren darei||325.6 ja máis por coita nunca ren darei, / ca, por gran coit’aver, non morrerei||325.10 e, pois tal coita padeci, / ja máis por coita nunca ren darei||325.15 ben devo de pran a sofrer qualquer / outra coita qual mi Deus dar quiser||329.1 Aquestas coitas que de sofrer ei, / meu amigo, muitas e graves son||329.4 e vós mui graves, á i gran sazon, / coitas sofredes||329.7 Coitas sofremos e assi nos aven||329.10 e destas coitas non sei eu muit’én, / ... / ...de nós qual sofre máis coita d’amor||329.14 Guisado teen de nunca perder / coita meus olhos e meu coraçon||329.15 e estas coitas, senhor, minhas son||332.16 por me fazer maior coita levar / a fezo Deus [de muito ben senhor<||337.4 e, pero x’as mias coitas muitas son||337.9 e as mias coitas non ouso dizer||337.15 e poderia én perder / as coitas que a min Deus faz sofrer||337.20 E per nega-lo eu cuidaria ben / a perder coitas e mal que mi ven||341.2 Per boa fe, non saben nulha ren / das mias coitas||341.5 nen saben qual coita mi faz sofrer / esta senhor que me ten en poder||346.1 Gran coita sofr’e vo[u]-a negando||346.2 ca non quis Deus que coita sofresse / que eu ousasse, ... / nunca dizer||346.6 e por aquist’ando / [m]aravillado de como vivo / en tan gran coita||346.7 E esta coita, de que eu jaço / cuidando sempre des que me deito||346.14 Ben sei que ome sol non m’entende / qual coita sofr’e como coitado / eu viv’oje||347.1 Neguei mia coita des ũa sazon||347.2 mas con gran coita que ouve e que ei / ouvi a falar i como vos direi||347.5 en guisa soube mia coita dizer / que nunca mi-a poderon entender||347. E, sabe Deus, quen mui gran coi ... quen mui gran coita ten / com’eu tenno non á poder d’estar / que non aja i ja-quant’a falar||347.14 Algun sabor prend’ome quando diz / ja-que da coita que sofr’, ...||349.2 A dona que eu vi por meu / mal e que me gran coita deu / e dá||349.10 e non quer mia coita creer||350.1 Se ei coita, muito a nego ben||350.5 ei gran coita||350.6 demais, ei a jurar / que non ei coit’a quen me én preguntar||350.7 A vós non ous’a gran coita dizer / que ei por vós eno meu coraçon||351.8 Des que vos [eu] vi, sei que é maior / coita do mund’esta que por vós ei||351.14 Des que vos eu vi, mia sennor, me deu / gran coita De[u]s||352.6 nunca me pode toller al / mal nen gran coita, senon mal / de morte||353.11 E sofrer-ll’-ei quanta coita me dá||355.14 Pero choravan estes ollos meus / con mui gran coita, sempre me calei||355.20 E ben tenno que me fez Deus i ben / porque mia coita non forçou meu sén||357.7 Con mui gran coita non tenh’en ren ja, / senhor, mia mort’...||358.7 pero me vej’en maior coit’andar / ca outra coita que oj’om’achasse!||358.24 que nunca o meu / mal máis diria de mia coita eu / a mia sennor||358.28 ca nunca foi quen tal coita levasse / com’eu levo||361.9 e fui-vo-lo con gran coita dizer||362.9 mui gran coita que per vós ei / sofre-la quanto a sofri||363.6 averei, se Deus me perdon, / gran coita no meu coraçon!||364.2 O meu Sennor [Deus] me guisou / de sempr’eu ja coita sofrer||364.8 E, se Deus ouvo gran prazer / de me fazer coita levar||366.7 E, pois m’ora tal coita dá / o voss’amor u vos veer / posso||367.5 tal coita ei que non poderia viver / se non foss’o sabor que ei de a veer||372.3 sempr’eu punhei de me guardar que non / soubessen qual coita no coraçon / por vós sempr’oue||372.6 que sábian todos o mui grand’amor / e a gran coita que levo, senhor||372.8 E, pois souberen qual coita sofri / por vós, senhor, muito mi pesará||372.17 con mui gran coita averei a dizer||373.2 Mui gran sabor avedes, mia sen[h]or, / que nunca perca coita nen pesar / eu||373.6 ca non posso perder / mui gran coita||374.10 per que viv[o], amigos, na maior / coita do mundo||374.24 quen a donzela vir ficará én / com’eu fiquei: de gran coita coitado||379.10 coita nen mal outro non poss’aver / eno inferno se con ela for||380.3 ca me ven coita, nunca vi maior, / sen outro ben por vós, sen[h]or||381.16 por én son eu o que leva / por vós coitas noit’e dia||382.17 por én dig’eu con gran coita mortal||385.14 E mui gran queixum’ei d’Amor, / ca sempre mi coita sol dar||386.2 Amigos, non poss’eu negar / a gran coita que d’amor ei||388.12 ca perdi o lume por én / por que non veja quen me deu / esta coita que oj’eu ei||389.4 sofrendo coita sempre a servi / e ora ja por ela ‘nsandeci||389.15 ca, se ll’alguen na mia coita falava, / sol non oia nen tornava i||389.17 pero por coita grande que sofri / oimais ei dela quant’aver coidava||390.2 Amigos, quero-vos dizer / a mui gran coita’n que me ten / ũa dona que quero ben||394.8 e nunca lhi falar / ousei na coita que sofr’e no mal / por ela||394.14 Eu lhe neguei sempre, per boa fe, / a gran coita que por ela sofri||395.7 E esta coita’n que eu viv’assi / nunca én parte soube mia sen[n]or||397.2 Estes meus ollos nunca perderán, / sennor, gran coita mentr’eu vivo for||397.4 e direi-vos, fremosa mia sennor, / destes meus ollos a coita que an||397.8 Guisado teen de nunca perder / meus ollos coita e meu coraçon||397.9 e estas coitas, sennor, minnas son||398.2 [C]uidou-s’Amor que logo me faria / per sa coita, o sén que ei, perder||398.15 [A]i, que de coita levei en Faria!||399.8 tan gran sabor ouv’eu de lle dizer / a mui gran coita que sofr’e sofri / por ela!||403.7 porque sei que ei tal coit’a sofrer / qual sofri ja outra vez, mia sennor||405.3 quand’a mia sennor podia falar / na mui gran coita que me faz levar / Nostro Sennor||409.10 ca sofro coitas qual non sofreria||409.14 pos[s]’en coita viver||410.2 Quantos oj’andan eno mar aqui / coidan que coita no mundo non á / senon do mar||410.6 coita d’amor me faz escaecer / a mui gran coita do mar||410.7 e tẽer / pola maior coita de quantas son / coita d’amor a quen a Deus quer dar||410.9 e é gran coita de mort’a do mar||410.13 e tẽer / pola maior coita, per bõa fe / de quantas foron nen son nen seran||410.19 e tẽer / por maior coita a que faz perder / coita do mar, que faz muitos morrer||410.20 e tẽer / por maior coita a que faz perder / coita do mar, que faz muitos morrer||411.4 conven-m’oje-mais a sofrer / todas-las coitas que sofrer poder / por vós||414.9 mais non / perdi por én coita do coraçon||416.3 e os meus ollos gran coita que an / por vós, sennor||419.1 A maior coita que eu vi sofrer / d’amor a null’ome, des que naci, / eu mi-a sofro||419.6 gradesc’a Deus que me faz a maior / coita do mund’aver por mia sennor||419.8 E ben tenn’eu que faço gran razon / d’a maior coita muit’a Deus gracir||419.14 E por maior ei eu, per bõa fe, / aquesta coita de quantas fara / Nostro Sennor||420.2 pola coita que m’Amor faz sofrer||420.6 des oje-mais sempre ll’eu rogarei, / pois ei gran coita, que me dé maior / con que moira||421.3 porque eu pedi a Nostro Sennor / das coitas do mundo sempr’a maior||421.9 se van eles maravillar per min / porque das coitas a maior pedi / a Deus||422.2 Sennor, o mal que m’a min faz Amor / e a gran coita que me faz sofrer, / a vó-lo devo muit’a gradecer||422.13 e vos de min non quiserdes doer / e da gran coita, de que sofredor / foi||423.8 ca ben me pode partir da maior / coita de quantas eu oi falar||425.15 des que vos eu primeiro vi / sempre mui gran coita sofri||428.7 A que non vi [e] m’en tal coita ten||430.4 pois que me faz amar de coraçon / a ren do mundo que me faz maior / coita sofrer||430.21 ca non averei, pois eu morto for, / tal coita qual ei no meu coraçon||430.25 ca sen razon / me dá tal coita Amor que me conven / a viver trist’e sen todo prazer||432.2 Q[ue Deus Sennor] me guisou de viver / na mui gran coita, mentr’eu vivo for||432.14 E por aquesto nunca perderei / ja mui gran coita||433.12 ca de morrer por vós ei gran pavor / da coita que me fazedes levar||436.7 pero non poderei per ren / sofrer a coita en que me ten Amor / por vós||436.14 mais non poss’eu sofrer des aqui / quantas coitas meus cuidados me dan / por vós, mia sennor||436.21 pero ben sei ja / que desta coita morte prenderei / por vós||437.13 Pois m’en tal coita podedes valer / come de morte||442.3 gradesc’a Deus que vos posso dizer / a coita que me fazedes sofrer||442.6 – Amigo, por meu amor e por mí, / [s]ofred’a coita que vos por mí ven||442.7 ca sofrendo coita se serv’o ben||465.8 Pois me tal coita faz sofrer / qual sempr’eu por ela sofri, / des aquel dia’n que a vi||465.18 e con coita que averei / chorando lhi direi assi||482.18 mais non pudi (tan gran coita sofri)||496.13 Mais se fez Deus a tan gran coita par / come a de que serei sofredor||499.7 e perderei coitas d’amor||499.13 porque por morte perderei / aquel dia coita que ei||501.2 Como me Deus aguisou que vivesse / en gran coita, senhor, des que vos vi!||501.7 e tod’aquesto m’El foi aguisar / en tal que eu nunca coita perdesse||501.13 porque era meu ben de non durar / en tan gran coita nen tan gran pesar||501.18 ante quis El que, por viver assi / e que gran coita non mi falecesse, / que vos viss’eu||502.1 Nunca Deus fez tal coita qual eu ei / con a ren do mundo que máis amei||504.1 En gran coita, senhor, / que peior que mort’é, / vivo, per bõa fe||504.5 esta coita sofr’eu / por vós, senhor, que eu / vi polo meu gran mal||504.15 e máis mi val morrer / ca tal coita sofrer||508.2 e tanta coita e afan levar / e tanto me vejo coitad’andar||508.7 En tan gran coita viv’, á gran sazon, / por vós, senhor||508.14 e tanta coita lev’e tant’afan / que morrerei con tanto mal de pran||508.20 ca máis meu ben é de morte sofrer / ante ca sempr’en tal coita viver||515.3 e poder-vos dizer / quanta coita mi fazedes sofrer / por vós||515.13 se soubessedes quanto mal levei / e quanta coita, des que vos amei, / por vós||517.9 Ela s’estava queixando / come molher con gran coita||517.13 «Tu non es senon mia coita, / ai amor!»||517.15 Coitas lhi davan amores||517.18 e deitou-s’antr’ũas flores / e disse con coita forte||524.2 O que vos nunca cuidei a dizer, / con gran coita, senhor, vo-lo direi||532.9 cuidaria muit’a perder / da gran coita e do pesar / con que m’oj’eu vejo morrer||532.12 ca me non pod’escaecer / esta coita que non á par||532.18 pois me non queredes tolher / esta coita que non á par||534.5 creo que non saberia / dizer, ... / ..., / a coita que o coitado / sofre que é namorado||534.9 nen er sei quen mi-o crevesse / senon aquel a que desse / amor coita toda via||534.16 E, por én, quen ben soubesse / esta coita||534.18 E, por én, quen ben soubesse / esta coita ben diria, / ..., / que coita que Deus fezesse / nen outro mal aficado / non fez tal||538.6 tan grave que non ei poder / d’aquesta coita máis sof[r]er||539.2 e que gran coita d’endurar||539.10 ca des aquel tempo, senhor, / que vos vi e oi falar, / non perdi coitas||539.17 E por én seria, senhor, / gran ben de vos amercear / de min, que ei coita sen par||540.6 des i / nunca coita perdi||541.5 sei eu ben que non / an tan gran coita no seu coraçon / qual m’eu por mia senhor vejo levar||541.12 non an tal coita qual eu ei sen par||543.1 De muitas coitas, senhor, que levei / des que vos soubi mui gran ben querer||543.6 de mal en mal e peior de peior, / non sei qual é maior coita, senhor||543.7 Tantas coitas levei e padeci||543.13 Tantas coitas passei de-la sazon / que vos eu vi, [senhor], per bõa fe||546.1 Que grave coita, senhor, é / a quen sempr’á [a] desejar / o vosso ben||546.7 Tal coita mi dá voss’amor||546.9 e faz-me levar tanto mal / que esto m’é coita mortal / de sofrer||546.13 Tal coita sofr’, á gran sazon, / e tanto mal e tant’afan||547.6 mais que gran coita de sofrer / que mi é, coitado pecador||547.20 que eu de vós por galardon / non ei d’aver se coita non||552.14 e sabedes quanta coita passei / por vós e quanto mal lev’e levei||553.16 E, senhor, coita e al non / me forçou de vos ir falar||554.3 Ben me podedes vós, senhor, / partir deste meu coraçon / graves coitas||554.9 Podedes-mi partir gran mal / e graves coitas que eu ei / por vós, mia senhor||554.15 Graves coitas e grand’afan / mi podedes, ... / partir mui ben, senhor||554.21 mais gran coit’e grand’afan||555.13 E, pois que viv’en coita tal / per que o dormir e o sén / perdi||556.5 que, par Deus, ja poder non ei / de tan grave coita sofrer||556.7 mais Deus vos leixe part’aver / da mui gran coita que mi dades||556.9 E, se Deus quer que ajades / parte da mia coita, ... / ..., / log’enton amado serei / de vós||556.13 e podedes saber / qual coita é de padecer / aquesta de que me matades||556.17 E, senhor, certa sejades / que des enton non temerei / coita que mi dar possades||557.10 e, pois ei por vós tal coita mortal, / faça Deus sempre ben a mia senhor||557.14 Pois da máis fremosa de quantas son / [ja máis] non pud’aver se coita non||558.16 e por esto peç’eu a Deus, / que sab’a coita que eu ei, / que vos mud’esse coraçon||559.19 e, pois ei coita sobeja, / praz[a]-vos ja que vos veja / no ano ũa vez d’un dia||561.8 mais Deus, que sab’a sobeja / coita que m’ela dá, veja / como vivo tan coitado||561.13 Tal molher mi fez Amor / amar que ben des enton / non mi deu se coita non||561.18 por end’a Nostro Senhor / rog’eu mui de coraçon / que El m’ajude a tan forte / coita||561.34 ca en tal coita me ten / que non ei força nen sén||562.14 e viv’assi / sofrendo coita tal que non á par||575.9 mais ouv’el coita tan forte / e tan coitad’er jazia||576.15 tant’averia én coita forte||592.15 ca é descomunal / o mal que sofr’e a coita mortal||593.6 mais que gran coita d’endurar / mi sera, pois me sen vós vir!||597.6 porque non cuida de mí ben aver, / viv’en coita, coitado per morrer||598.14 ca ena maior / coita do mund’ou ena máis mortal / vivemos, amigo||607.19 e das coitas que lh’eu dei / des que foi meu namorado||610.4 e por én sejo / sempr’en coita tan forte / que non m’é senon morte||610.14 Por vos veer, amigo, non sei quen sofresse / tal coita, qual eu sofr’...||610.15 e con aquestas coitas eu (que non nacesse!) / non sei de min que seja||613.11 e por én vivo coitada / con gran coita sobeja / que [sofr’eu, ben-talhada]||615.8 Aquel que coita forte / ouve des aquel dia / que vos el vio||621.2 Non sei oj’, amigo, quen padecesse / coita qual padesco que non morresse||621.8 Non sei, amigo, molher que passasse / coita qual eu passo que ja durass’...||624.12 mais, pois-la matou, serei sofredor / sempre de coita enquant’eu viver||625.16 pois m’El pesar con tan gran coita deu / que nunca prazer no coraç[on] meu / me pode dar||626.10 log’i cu[i]dei que non / perdesse coita do meu coraçon||631.3 eu viv’en coita, ca tal senhor ei / mui fremosa||632.4 por dar a min esta coita en que vou, / sei eu que a fez El, e non por al||633.16 [De] mazel’e grand’afan e cuidado / e gran coita que m’aficado ten||634.2 Ora, senhor, tenho muit’aguisado / de sofrer: coit'é grand’e gran desejo||634.9 Desej’e coita e gran soidade / conven, sen[h]or, de sofrer toda via||634.15 e, mia sen[h]or, en gran ben vos terria / de me darde-la morte / ca de viver eu en coita tan forte||634.18 Non fez Deus par a desejo tan grande / nen a qual coita sofro i||634.32 pois entendo / de chorar sempre e andar sofrendo / coita desmesurada||636.5 a gran coita que por vós ei, senhor, / me faz perder de mia morte pavor||637.4 e dizen que per el lhes ven / quanto mal an e que os ten / en tal coita que non á par||637.9 que lhes faz gran coita sofrer / Amor, onde lhes ven gran mal||640.5 ca sabe ben que nunca perderá / esta coita||642.5 En gran coita me leixades / se vós alhur ir cuidades / viver||649.5 Ouv’én por vós tal coita eno meu coraçon / que nunca vos cuidar’a veer nulha sazon||658.7 Por quanta coita el por mí levou / non lhi poss’al fazer||659.1 Que coita tamanha ei a sofrer / por amar amig’e non o veer!||659.4 Que coita tamanha ei endurar / por amar amig’e non lhi falar!||659.8 Por amar amig’e non lhi falar / nen lh’ousar a coita que ei mostrar||659.11 Por amar amig’e o non veer / nen lh’ousar a coita que ei dizer||659.13 Non lh’ousar a coita que ei dizer / e non mi dan seus amores lezer||659.16 Non lhe ousar a coita que ei mostrar / e non mi dan seus amores vagar||666.11 – Sempre lh’eu coita vi / por vós e mort[e]||674.1 A maior coita que eu no mund’ei / a meu amigo non lh’ouso falar||676.11 Por mui gran coita que á consigo, / madre velida, ben vo-lo digo||677.1 A mia coita non lhi sei guarida||678.8 Quer’eu ora mui cedo provar se poderei / ir queimar mias candeas con gran coita que ei||697.6 Por en qual coita mi mia madre ten / que o non veja||697.13 e por quanta coita por mí levou / farei-lh’eu est’e quanto m’al rogar||711.16 E ja o praz’é passado, / ... / ..., / sen gran coita toda via / de morte||712.5 [E] con tan gran coita perderei o sén||713.8 ca nunca de mí pud’entender al, / e con essa coita se foi d’aqui||713.13 Por lhi dar coita por sabe-lo seu / coraçon ben, ... / m’encobri de máis sempr’, ...||721.17 Nulha coita non avia / ... / outra||722.25 E á tan gran coita de me veer / que lh’averan este preit’a saber||723.10 ouv’eu enton tal coita no coraçon, / ..., / que a mo[rrer ouvera por el enton]||723.14 chorando con gran coita||723.16 ouvi por el tal coita no coraçon, / ..., / que a mo[rrer ouvera por el enton]||723.19 Nunca molher tal coita ouv’a sofrer / com’eu||723.22 [e] creceu-mi tal coita no coraçon, / ..., / que a mo[rrer ouvera por el enton]||724.15 E amores tantas coitas lhi dan / por min que ja a morte mui preto está||729.21 e da coita que por min á / non m’ousar nulha ren dizer||740.4 pero que el á / por min gran coita e me quer gran ben||741.15 e ora Deus por lhi fazer maior / coita sofrer, ... / mostrou-lhi vós||743.2 O meu amigo non á de mí al / senon gran coita, que lhi nunca fal||745.5 quanta coita el sigo ten / sei que toda lhi por mí ven||754.9 Des que s’el foi, per bõa fe, / chorei, madre, dos olhos meus / con gran coita||757.4 e pero oj’á muitas coitas consigo||763.1 Amigas, tamanha coita / nunca sofri, pois foi nada||763.3 e direi-vo-la gran coita / con que eu sejo coitada||763.7 Nunca vós vejades coita, / amigas, qual m’oj’eu vejo||763.9 e direi-vos a mia coita / con que eu coitada sejo||763.13 Sej’eu morrendo con coita, / tamanha coita me filha||763.14 Sej’eu morrendo con coita, / tamanha coita me filha||763.15 e dé-mi a coita (é coita / que cing’e que maravilha)||763.15 e dé-mi a coita (é coita / que cing’e que maravilha)||770.3 e crece-m’end’ũa coita tan fera / que non ei o cor migo||786.15 ouv’én tal coita no meu coraçon / que nunca dormi e guisei por én||794.5 Pola coita que mi destes foi ferida e maltreita||795.5 e en mí ten a coita e o lezer / e o pesar e quant’á de prazer||797.15 E a min era mui mester / ũa morte que ei d’aver / ante que tal coita sofrer||805.3 Muitos dizen con gran coita d’amor / que querrian morrer e que assi / perderian coitas||805.16 por end’, a que m’estas coitas dá / queria-me-lh’eu [mui gran ben querer||806.16 mal se a vej’e mal se a non vir, / que de coitas máis cuid’a maior||812.21 que des i / me faz por vós muitas coitas levar||814.13 por én rog’a Deus que me valha i, / que sab’a coita que por vós sofri||818.13 ca pola gran coita que sofr[ere]i / non dou eu ren||818.14 ca, se coita sofrer, / des que s’el for non poderei viver||823.23 – Par Deus, sen[h]or, con mia coita e meu / mal estou eu se o vós [non sabedes]||831.7 E gran coita non perderei / per ren, meos de o veer||833.6 e pois non averei / a gran coita que ora por vós ei||835.6 e, por esta razon, / o que do mar meu amigo sacou / saque-o Deus de coitas||849.23 E filhará log’i, a meu cuidar, / afan e coita, que maior non vi||851.3 A que eu quero gran ben des que a vi / e que amo, Deu-lo sabe, má ... máis ca mí / me faz en coita viver||851.22 Por sandice mi pod’ome esto contar, / mais por coita non quen vir seu semelhar||854.15 E da gran coita que me faz levar / pesar-lh’-á end’...||855.21 perder non posso a gran coita que ei||857.2 Que coita ouvestes, ora, d’enviar / por min?||857.15 e gran coita mortal / me vós destes eno coraçon meu||858.11 e quis que ja sempre eu vivess’assi, / en gran coita como sempre vivi||859.11 pois as mias coitas o meu coraçon / sofrer non pode||864.22 Que coita ei tan grande de sofrer, / amar amig’e non’ousar veer!||869.4 e non quis pois mia ventura nen Deus / nen vós que podess’eu coita perder||875.3 e dixe-lh’o mui grand’amor que lh’ei / e quantas coitas por ela levei||875.10 e, pois lh’eu dixe a coita e o pesar / que por ela sofro||875.16 «quisque, se c[oi]ta á, costas lhe dá»||875.18 mais, porque me vejo en coitas viver, / dixe-lh’o ben que lhe quer’, ...||882.4 que moir’e non perco coitas d’amor||883.19 mais, quando lh’a coita venho dizer / en que me ten||885.4 se m’esta coita máis durar, / ja mia vida pouco sera||886.3 Atanto querria saber / destes que morren con amor / qual coita teen por maior||886.11 e juran per bõa fe / que esta coita non á par||886.23 E tod’aquest’eu padeci, / ca mui gran coita per-levei||886.29 E destas coitas que sofri / a maior escolher non sei||887.24 mia coita viço seria||888.3 Per quant’eu vejo, / perço-m’e desejo / ei, coita e pesar||890.1 Que grave coita que m’é [de] dizer / as graves coitas que sofr’en cantar!||890.2 Que grave coita que m’é [de] dizer / as graves coitas que sofr’en cantar!||890.7 que me semelha cousa sen razon / d’omen, con coita de mort[e], cantar||890.8 E, pois mia coita per tal guisa é / que a non posso per ren encobrir||893.7 ca, de-lo dia, sennor, que vos vi, / per bõa fe, nunca coita perdi / por vós||893.11 ca des enton me fez o voss’amor / na mui gran coita viver que oj’ei||893.17 ca en tal coita me vejo viver / que ja perdi o dormir e o sén||894.1 [J]a eu, sennor, muitas coitas passei / sempr’atendendo ben que non prendi / de vós||896.6 pero non posso cuidar / cousa que me proe tenna / contra quen m’en coita ten||898.24 per queixar om’a gran coita que á||898.26 mais, se mia coit’eu mostrar e disser, / ..., / coit’averei que par non avera||898.28 mais, se mia coit’eu mostrar e disser, / ..., / coit’averei que par non avera||898.29 E de tal coita, enquant’eu poder, / guardar-m’-ei sempr’, ...||899.1 Quantas coitas, senhor, sofri / por vos veer||899.9 pero que vivo na maior / coita que podia viver / desejando-vos a veer||904.2 Ja eu non am[o] a quen soia / nen ei a coita que ant’avia||904.7 ca tenh’eu que meor coita ouvesse, / ca m’ei outra coita [d’amor maior!]||908.1 De gran coita faz gran lezer / Deus||908.7 Ja por coita nen por pesar / que aja no meu coraçon / non me quer’eu muito queixar||909.4 ben cuidav’enton / que podesse coita perder / sol que a viss’, ...||909.6 e, poi-la vi, / ouv’eu maior coita des i||909.9 quanta coita avia d’amor / non cuidav’a teer en ren / sol que a viss’, ...||909.16 cuidei-me de coit’a quitar / sol que a viss’, ...||912.16 se a vir, averei maior / coita||914.2 Pero tant’é o meu mal d’amor / e a mui gran coita que ei / por vós que dizer non o sei||914.8 nen a gran coita que sofri / por vós||923.17 O que me aquesta coita deu / por vós foi||923.20 Ele me guise algũa vez / que tal coita vos veja eu / de viver migo||925.18 Todo senhor, ... / dev’os vassalos de mort’a partir / e acor[r]ê-lhes cada que os vir / estar en coita||926.3 e con tal coita com’aqui levei / e lev’, ...||926.16 ena coita d’aqui / que por vós ei, vedes quanto entend’i / e quanto dá||926.20 que ala non poderia aver tal / coita qual sofro, tan descomuna[l]||933.7 Gran coita me faz ousada / de vo-lo assi dizer||946.2 Tan grave m’é, senhor, que morrerei, / a mui gran coita que, ... / levo por vós||946.7 Tan grave m’é esta coita en que me ten / o voss’amor que non lh’ei de guarir||948.1 Con coitas d’amor, se Deus mi perdon, / trob’, ...||948.4 mais muitas coitas mi-os fazen fazer||948.5 e tantas coitas, quantas de sofrer / ei, non as posso en un cantar dizer||948.9 e faço muito[s] cantares en tal / que per[ç]a coitas||948.14 E[n] muito[s] cantares tenho que ben / posso dizer mias coitas||952.1 Pero tal coita ei d’amor / que maior non pod’om’aver||958.13 [E] estas coitas grandes que sofri / por vós||974.11 e por esto en coita me ten / tal que conselho non me sei||976.1 Nunca tan gran coita sofri / com’ora quando me quitei / de mia senhor||977.15 Non vistes omen tan gran coit’aver / com’el por min á, assi Deus me perdon||977.17 nen por sen[h]or tan gran coita sofrer / com’el sofre á mui longa sazon||979.4 ca non ous’eu per ren dizer / a que m’en grave coita ten||979.6 ca a mia coita non á par, / que me faz seu amor sofrer||979.27 mais, se eu non morrer, irei / ced’u lle mia coita direi||981.23 mais nunc’ar fui guardado / de mui gran coita des enton||982.6 assi me vingaria eu / se eu podesse coita dar / a quen me sempre coita deu||982.7 assi me vingaria eu / se eu podesse coita dar / a quen me sempre coita deu||982.13 porque non posso coita dar / a quen me sempre coita deu||982.14 porque non posso coita dar / a quen me sempre coita deu||983.6 demais, se me non val Santa Maria, / d’aver coita muito tenn’eu guisado||983.19 pois voss’amor en tal coita me trage, / ai eu!||983.31 e non ar fica migo, / sennor, senon gran coita e cuidado||984.6 ca meu ben é d’eu por ela morrer / ante ca sempr’en tal coita viver||984.7 en qual coita me seus desejos dan / toda sazon||992.10 ca vós sodes e seredes / coita do meu coraçon||994.3 e quanta coita por vós ei||994.6 e non me creedes / mia coita nen me valedes||994.9 E, sennor, ja perdi o sén / cuidand’en vós, e o dormir, / con gran coita de vos servir||994.16 vivend’en gran coita mortal / por vós||995.1 Non perç’eu coita do meu coraçon||995.5 que nunca Deus gran coita quiso dar / senon a quen El fez moller amar / com’a min fez||995.8 nunca vi om’en tal coita viver / com’eu vivo per moller ben querer||995.14 e d’outras coitas grandes que eu ei||995.15 e, pois eu ja toda-las coitas sei, / d’ũa cousa sõo ben sabedor||996.6 ca non ei poder / de lle falar en quanto mal me ven, / e quantas coitas||997.6 non sab’o mal que m’ela faz aver / nen a gran coit’en que me faz viver||997.14 E, meus amigos, mal dia naci / con tanta coita que sempr’eu levei||997.20 E, meus amigos, non ei eu poder / d’a mui gran coit’, en que vivo, sofrer||1000.2 Meus amigos, pese-vos do meu mal / e da gran coita que me faz aver / ũa dona||1000.8 e Deus non mi-o quer dar / senon gran coit’, ...||1000.14 e non ei / senon gran coita que m’ela deu ja||1001.2 Porque non ous’a mia sennor dizer / a mui gran coita do meu coraçon||1001.4 veed’a coit’en que ei a viver||1001.10 ora veed’a coita que eu ei||1006.2 Ai madr’, o meu amigo morr’assi / come quen morre de coitas que á / grandes d’amor||1006.7 E amores tantas coitas lhi dan / por mí, madre, que non pode guarir||1018.5 farei que en tal coita o tenha / por mí Amor que rogar me venha||1032.4 nen a gran coita que vos por mí ven||1041.19 Coita lhi venha qual ora a nós ven / per quen nos a nós tod’este mal ven||1052.8 Se vos fordes, sofrerei a maior / coita que sofreu molher por sen[h]or||1056.7 E a mia coita sei que non á par||1056.8 E a mia coita sei que non á par / antr’as outras coitas que d’amor sei||1056.13 [E] ést’a coita que mi a morte ten / tan chegada que non lh’ei de guarir||1056.20 ca, se non vira, podera viver / e meor coita ca sofro sofrer||1058.6 de tod’esto m’eu queria leixar / se me leixasse a que me faz aver / aquestas coitas||1058.7 E leixar-[m’-ia] qual coita mi deu / Amor, que [eu] en grave dia vi||1058.14 [E] leixar-m’-ia de cuidado meu / e da gran coita do meu coraçon||1058.20 E leixa-m’ela de mi ben fazer, / mais non me leixa en sas coitas viver||1063.12 quando soubess’en qual coita me ten||1064.2 Ai Deus, e quen mi tolherá / gran coita do meu coraçon / no mundo||1064.4 pois mia senhor non / quer que eu perça coita ja?||1064.10 no mund’outra cousa non á / que me coita nulha sazon / tolha se Deus ou morte non||1065.9 E por aquesto, mia senhor, / viv’[eu] en gran coita mortal||1066.4 u eu por ela tal coita levar, / a qual me non saberei conselhar||1067.9 e non cuid’a perder / coita senon per vós ou per morrer||1069.3 que nunca per vós perderei / a mui gran coita que eu por vós ei||1069.7 que mi averedes mui ced’a tolher / quanta coita me fazedes aver||1069.10 quant’eu ouver por vós coita maior, / tanto me máis aficarei / [...]||1070.1 Senhor fremosa, tan gran coita ei / por vós que bon conselho non me sei||1070.7 Non mi queredes mia coita creer||1072.17 Se eu foss’atal senhor ben querer / con que podesse na terra morar, / a que ousasse mia coita dizer||1072.20 sempre por ela gran coita sofri||1073.1 Por quanta coita mi faz mia senhor / aver, nunca m’eu dela queixarei||1073.8 E nunca m’eu a mia senhor irei / queixar de quanta coita padeci / por ela||1073.13 Por quanta coita por ela sofri, / non me lhi dev’a queixar con razon||1074.2 – Abril Perez, muit’ei eu gran pesar / da gran coita que vos vejo sofrer||1074.6 e, pero x’ést’a mia coita maior, / dereito faç’en me de vós doer||1074.11 que vossa coita quisestes põer / con a minha||1074.14 que, quant’é mia senhor, / Don Bernaldo, que a vossa melhor, / tanto me faz maior coita sofrer||1078.2 mais non mi fal gran coita nen cuidar, / des que vos vi, nen mi fal gran pesar||1078.7 Non mi fal coita nen vejo prazer, / senhor fremosa, des que vos amei||1078.9 mais a gran coita que eu por vós ei||1081.2 Ora vos podess’eu dizer / a coita do meu coraçon||1081.5 pero non ei end’o poder, / se vos eu mia coita contar, / que pois non aja de chorar||1081.7 Ei eu mui gran coit’a endurar||1081.9 pero, se vos dizer quiser / mia coita e vo-la disser, / non ei poder de m’én guardar||1081.13 Mui gran coita vos contarei / d’amor||1083.6 e por me fazer entender / qual é a mui gran coita de sofrer?||1084.1 A maior coita que Deus quis fazer, / senhor fremosa, a min a guisou / aquel dia que me de vós quitou||1084.5 mais Deus Senhor non mi faça lezer / se eu ja mui gran coita tenh’en ren||1084.7 Da coita que ouvi no coraçon / o dia, senhor, que m’eu fui d’aqui, / maravilho-m’eu como non morri||1084.10 maravilho-m’eu como non morri / con gran coita||1084.13 Ouv’én tal coita, qual vos eu direi||1085.1 Con gran coita sol non posso dormir / nen vejo ren de que aja sabor||1085.3 e das coitas do mund’é a maior: / ...||1085.9 e muitas coitas polo seu amor||1085.10 e ora viv’en gran coita mortal||1085.14 Quando m’eu dela parti, log’enton / ouvi tal coita que perdi meu sén||1086.19 ca vós sodes mia coita e meu ben||1086.20 e per vós ei quanta coita mi ven||1091.2 Meus amigos, quero-vos eu dizer, / ..., qual coita mi ven||1091.3 ven-mi tal coita que perço meu sén / por quanto vos ora quero dizer||1093.14 E el á perdudo o sén por min, / que lhi esta coita dei, madr’e senhor||1098.9 non m’é senhor, mais gran coita mi deu||1102.2 e de toda-las coitas a vossa maior ei||1102.6 e de toda-las coitas a vossa ei maior||1102.9 E de toda-las coitas a vossa maior ei||1102.13 E de toda-las coitas a vossa ei maior||1103.3 e ei maior / coita que non cuid’a guarir||1103.6 Se vós soubessedes a coita que ei maior, / mui gran doo averiades de min, senhor||1105.13 ca nunca eu tamanha coita vi / levar a outr’ome, per bõa fe, / com’eu levo||1106.5 e non lh’ousei dizer / de quanta coita por ela sofri||1106.14 Ben esforçado fui por lhi falar / na mui gran coita que por ela ei||1107.5 e, pois vos vejo, maior coita ei / que ant’avia, senhor||1107.8 e quen viu nunca tal / coita sofrer qual eu sofro, ca sén / perç’e dormir?||1107.14 e por én sei que non / perderei coita mentr’eu vivo for||1107.20 e ben sei / que d’ũa destas coitas morrerei||1108.3 Enquant’eu ja eno mundo viver, / ei tal coita, qual sofro, a sofrer||1108.9 entendo ja que nunca perderei / a maior coita do mundo que ei||1108.14 E por aquesto ja ben fis estou / d’aver gran coita no mund’e non al||1108.20 E por aquesto sofr’eu a maor / coita de quantas fez sofrer Amor||1109.20 E d’amor sei que nulh’omen non ten / én maior coita ca mi por vós ven||1110.9 E aqueles que ja medo non an / que lhis faça coita sofrer Amor, / veen ant’elas||1111.1 Senhor, por vós ei as coitas que ei||1111.6 e por esto non sei / se me devo de vós queixar, senhor, / máis destas coitas que ei, se d’Amor||1111.13 Pero Amor nunca me coitas deu||1112.3 e desta coita soo sabedor / por aquesto que vos ora direi||1112.5 pela mia coita entend’eu mui ben / quen á coita d’amor e que lh’aven||1112.9 Á desejos e mui pouco prazer, / ca ‘ssi fiz eu, mui gran sazon á ja, / por ũa dona que mi coita dá||1113.7 Teen-m’en tal coita que nunca vi / om’en tal coita, pero o preit’est’é||1113.8 Teen-m’en tal coita que nunca vi / om’en tal coita, pero o preit’est’é||1115.11 mais con tal coita como viverei?||1126.5 que grave coita, senhor, d’endurar!||1127.5 Pois mias coitas prazer vos son, / en grave dia vos eu vi, / que vos non doedes de mí||1127.12 Pois vos mias coitas son prazer, / en grave dia vos eu vi, / [que vos non doedes de mí]||1128.14 nen maior coita no meu coraçon / ca ja mi deu||1129.2 Senhor de mí e destes olhos meus, / gran coita sofro por vós, e sofri||1129.6 se mi der mort’, ei que lhi gradecer, / ca viv’en coita, pois ei a morrer||1129.7 Per esta coita perdi ja o sén / e vós mesura contra mí||1130.8 e direi-lh’a coita [e]n que por el vivo||1145.23 ca dix’a meu amigo a coita’n que me ten / o seu amor||1158.15 e rogo a Deus que lhe dia por én / coitas d’amor||1187.8 Ca [a] vós ben vos devi’a nembrar / én qual coita vos eu ja por mí vi, / fals’, ...||1188.16 Per vós perdi meu amigo, por que gran coita padesco||1189.6 se vos eu fiz no mund’algun prazer, / que coita ouvestes vós de o dizer?||1194.2 Ai meu amigo, avedes vós per mí / afan e coit’e desej’e non al||1194.9 E sei, amigo, destes olhos meus, / ..., / que vos faz[en] en gran coita viver||1196.2 Non perdi eu, meu amigo, ... / do meu coraçon gran coita nen gran pesar||1216.3 ouv’én tan gran coita des i / qual vos ora quero dizer||1216.12 e mui triste por én fiquei / e con coita grand’e pesar||1218.2 ca el non mi tolhe a coita que trago no meu coraçon||1222.13 Ouv’el gran coita no seu coraçon, / mias amigas, u se de min partiu||1226.3 – Amiga, vistes amigo / d’amiga que tant’amass’e / que tanta coita levasse / quanta leva meu amigo?||1235a. non á coita no mundo nen mingua que [eu] ouves||1235b.10 E se eu aquela freira ũu dia veer podesse, / non á coita no mundo nen pesar que eu ouvesse||1235b.14 E se eu aquela freira veer podess’un dia / nen ũa coita do mundo nen pesar averia||1238.2 Amiga, dizen que meu amig’á / por mí tal coita que non á poder / per nulha guisa d’un dia viver / se per mí non||1248.10 mais, pois lh’eu poss’a tal coita valer / come de morte||1265.14 O meu amigo, pois con el-rei é, / a mia coita é qual pode seer||1274.7 e, se á coita, que a sofra ben||1274.23 – Par Deus, amiga, mui guisado ten / de sofrer coita, ou quer morrer por én||1293.3 disseron-mi que sa coita sempr’avanta / por mí, Deus, a Vós grado||1306.6 e direi-lh’eu enton / a coita do meu coraçon||1310.4 e faz-me de gran coita sofredor||1310.23 Poi-lo seu ben cedo coita mi val, / que me queres, Amor?||1311.3 vi, amiga, de vós muito queixar / das grandes coitas que lhe fostes dar||1311.11 ca el morre e de vós nunca atende / senon coitas que sofre por ende||1312.6 A minha coita, par Deus, non á par||1313.7 fora sofredor / de grandes coitas no seu coraçon||1313.19 des que el vira quen lhi coitas deu / ir d’u el era, ... / ..., ledo non pod’andar||1341.8 E tal coita diz que lhe faz sofrer / no coraçon que se quer afogar||1345.14 ca me querra matar se m’én partir / esta gran coita que me nunca fal||1346.10 mais-la coit’á de sa madre / porque ficou a seu padre / del no coraçon a lança||1376.23 porque ei pois en gran coita [a] seer||1399.8 En coita fora qual vos eu direi||1468.14 pero que mi oir / non quer mia coita nen me quer i dar / conselho, amigos||1469.12 e veerei se me sequer fara / algũu ben per que possa partir / mui grandes coitas do meu coraçon||1470a.1 En gran coita vivo, sennor||1470b.1 En gran coita vivo, sen[h]or||1470b.9 E as[s]i me torment’amor / de tal coita que nunca par / ouv’outr’ome||1484.9 Todas se da casa con coita saían||1494.9 tant’afan / e tanta coit’á convosc’a levar||1517.15 En tan gran coita vivo oj’eu / que non poderia maior||1549.12 e tod’est’ei con quen / fal’eu e digo-lh’as coitas que ei||1616.7 A mia coita non á par||1618.24 que prol nen coita non peça recado||1620.1 Con gran coita rogar que m’ajudasse / a ũa dona fui eu noutro dia||1664.28 pois que per outren nen per min / mia coita non sabe, querrei / dize-la Coita aparece tamén como apelativo dirixido á persoa amada (dona ou amigo)
165.6 Dized’, ai coita do meu coraçon!||173.7 ai lume destes meus / ollos e coita do meu coraçon!||244.14 e, por én, coita do meu coraçon, / aque-m’aqui eno vosso poder, / en que foi sempr’e ei ja de seer||296.11 Ai coita do meu coraçon, / dizede, se Deus vos perdon, / que vos non doedes de min||509.16 par Deus, coita do meu coraçon||810.2 Par Deus, senhor e meu lum’e meu ben / e mias coitas e meu mui grand’afan / e meus cuidados, que mi coitas dan, / por mesura, dizede-m’ũa ren||810.3 Par Deus, senhor e meu lum’e meu ben / e mias coitas e meu mui grand’afan / e meus cuidados, que mi coitas dan, / por mesura, dizede-m’ũa ren||810.8 Mui fremosa, que eu por meu mal vi / sempr’, e mias coitas, por Deus, ca non al, / meu coraçon e meu ben e meu mal, / dizede-mi||823.11 – Par Deus, ai coita do meu coraçon, / mal estou eu [se o vós non sabedes]||885.7 E que mi queirades valer, / ai coita do meu coraçon||1213.2 Ai meu amig’e lume destes meus / olhos e coita do meu coraçon, / por que tardastes á mui gran sazon?▸64.20 E quen á esta cuita tal, / macar se morre, non lle praz!||65.6 ca ei por vós eno meu coraçon / tan gran cuita que mil vezes me ten, / sennor, sen fala e sen todo sén||65.21 nulla cousa non me pode guardar / d’aquesta cuita, que levo, levar||65.25 ca esta cuita, sennor, tan grand’é / com’eu vos dix’, e ja o é maior,||67.1 Quen oje maior cuita ten / d’amor eno seu coraçon / de quantos del cuitados son||67.20 E, se o Ele quiser fazer / logo eu cuita non sentirei||67.23 logo mi averei a quitar / de nunca ja cuita sentir / enos dias que eu viver||68.7 mais que mester lle pod’aver / o que lle non pode toller / tal cuita como sigo ten?||68.28 ca, se o vir, log’á d’aver / mui gran cuita sen neun ben||69.17 ei mui gran cuita de sofrer, / ca non prendo de vós mellor||70.11 ca logo m’eu quitaria d’aver / gran cuita e de vos fazer pesar||70.25 ca, entanto com’eu pude sofrer / mia cuita, non vos fui dela falar||71.27 e con mia cuita me querrei / compõer con meu coraçon||72.1 De cuita grand’e de pesar / non á oj’o meu coraçon / nulla mingua||74.4 ca esta cuita, mao pecado, / tal me ten ja que non ei eu sén / de me temer de neun mal||74.10 E pero nunca foi én pensado / que podesse eu per ren veer / o que me faz tal cuita aver||83.16 E dé-me poder de negar / sempr’a mui gran cuita que ei / por vós||84.5 en tamanna cuita sera / por én migo que morrerá||84.14 e, por én, / un vassalo soo que á, / de pran, de morte perde-l’-á / por esta cuita en que me ten||86.13 ca por al ben tenn’eu que non / querrian ja sempre viver / por tamanna cuita sofrer||86.16 E, Deu-lo sabe, c ... con pavor / viv’e sofr’esta cuita tal / que ei de sofrer pois gran mal||86.19 e tenn’aquesto por mellor / d’eu sofrer cuita e veer||86.24 ca non sõo eu sabedor / de per mia morte nen per al / perder cuita||89.10 e que de min pensasse, / ..., / e de mia cuita se nembrasse||90.11 e poder-m’-edes defender / de gran cuita por mi-o negar||90.26 e faz-mi a verdade dizer / ... / da gran cuita que por vós ei||91.2 Con vossa coita, mia sennor, / ja de tod’al cuita perdi||92.14 e de provar / se me queria consentir / quan pouco quer sol de mi oir / a cuita que me faz levar||118.15 Que eu assi fiquei desamparado / de vós, por que cuita grand’e cuidado / ei!||128.27 porque os quitaria d’i / por tal cuit’aver come mí||129.3 Maravillo-m’eu, mia sennor, / de min como posso sofrer / quanta cuita me faz aver, / ..., o vosso amor||129.7 e maravillo-me log’i / de vós por leixardes assi / voss’om’en tal cuita viver||129.17 que poder / non ei de gran cuita perder / per al ja se per vós non for||129.20 e, se quiserdes, perderei / cuita per vós ou morrerei||129.22 E ja mia cuita, mia sennor, / non vo-la ouver’a dizer||130.6 Tolle-me vós, a que non sei rogar / pola mia cuita nen vo-la mostrar||130.9 E grave dia con Amor foi nado, / que me de cuita sempre sofredor / fez||131.4 e direi-vos por que o dig’assi / e a gran cuita que mi-o faz dizer||132.5 ca outro ben / non me fara cuita perder / mentr’eu viver||132.22 morrer assi / com’om’a que sennor non val / a cuita tal||133.2 Sennor fremosa, pois me non queredes / creer a cuita’n que me ten Amor||133.8 E, pois vos vós da cuita non nembrades||133.15 E desta cuita’n que me vós tẽedes||141.9 ca me ten oj’el na maior / cuita’n que ome ten Amor||154.4 Ai Deus, que coita de sofrer / por aver gran ben a querer / a quen non ousarei dizer / da mui gran cuita’n que me ten!||160.19 E veede que cuita tal||178.9 pois me por ela tan gran cuita ven||188.7 e que demo mi deu / cuita po-la nunca perder!||262.14 Ai eu, cativo, que ei por vós ja / viver en cuita mentr’eu vivo for!||445.14 [O] seu fremoso parecer / me faz en tal cuita viver / qual non posso nen sei dizer 2.
'desexo, empeño'
599.1 Que coita ouvestes, madr’e senhor, / de me guardar que non possa veer / meu amig’e meu ben e meu prazer!||701.8 ca, pero m’end’eu gran sabor ouver / e mui gran coita no meu coraçon / de lho [a]guisar||923.12 E terria por gran razon, / ..., / d’averdes oje, qual eu ei, / coita no vos[s]o coraçon / de viver migo||1162.7 Que coit’ouv’ora el-rei de me levar / quanto ben avia nen ei d’aver!||1406.6 e por én á coita de posfaçar||1461.12 e ve[e]rán / que á gran coita de comer / quen dinheiros non pod’aver / de que o compr’, e non lho dan||1463.17 que non quis i viir / con coita d’el-rei non servir||1499.6 e, por aver casament’, a la fe, / d’ome, nunca vós tan gran coita vistes||1499.12 e, por este casamento el, de pran, / d’ome, atal coita nunca viu cristão||1499.18 e, se este casament’el non á / d’om’, atal coita nunca foi no mundo
coita d’amor ~ cuita d’amor
'sofremento amoroso, coita'
▸85.2 Muitos dizen que perderán / coita d’amor sol per morrer||85.6 mais eu non o posso creer: / que ome perdera per ren / coita d’amor||86.28 fara-ll’aver coita d’amor||96.21 pois que gran coita d’amor á||97.2 Ora non poss’eu ja creer / que omen per coita d’amor / mor[r]eu nunca||130.19 e como morre quen jaz na maior / coita d’amor das que eu nunca vi||181.3 por non sofrer mui gran coita d’amor / que sofri sempre no meu coraçon||182.18 ca, se viver, sempr’averei / coita d’amor||182.25 ben sei / ca nunca pesar prenderei / nen gran coita d’amor nen d’al||184.2 ouve tan gran coita d’amor / que non fui ledo nen dormi||197.2 Joana, dix’eu, Sancha e Maria / en meu cantar con gran coita d’amor||324.1 Muitos an coita d’amor||329.6 e por én non sei, / ... / de nós qual sofre máis coita d’amor||391.1 Quantos an gran coita d’amor / eno mundo qual oj’eu ei / querrian morrer||410.5 coita d’amor me faz escaecer / a mui gran coita do mar||410.8 e tẽer / pola maior coita de quantas son / coita d’amor a quen a Deus quer dar||412.8 ca, pois eu ei tan gran coita d’amor / de que ja muito non posso viver||420.20 ca de pran al non sei / que me possa toller coita d’amor||431.4 coita d’amor qual vos ora direi||431.10 coita d’amor qual vos quero dizer||431.16 atal / coita d’amor qual vos eu direi ja||466.5 nunca en maior / coita d’amor / nen atan coitado / foi eno mundo por sa senhor / omen que fosse nado||675.16 E el, que viv’en gran coita d’amor, / guarra por én||805.1 Muitos dizen con gran coita d’amor / que querrian morrer||812.12 faça-o viver / Deus con mal sempr’e con coita d’amor||823.15 porque non sõo sabedor / se vo-lo faz fazer coita d’amor||904.4 e pesa-mi, par Santa Maria, / ca m’ei outra coita d’amor maior||925.11 ca desampara os vassalos seus / en mui gran coita d’amor qual eu ei||941.5 e porque sei que viverei assi / como vive quen á coita d’amor||952.20 E quen deseja mort’aver / por coita d’amor non faz sén||966.2 Dizen-mi a mí quantos amigos ei / que nunca perderei coita d’amor||966.7 e non perdi / coita d’amor||966.13 e non perdi / coita d’amor||966.19 e non perdi / coita d’amor||996.13 Se ll’eu dissess’en qual coita d’amor / por ela viv||997.1 Vivo coitad’en tal coita d’amor / que sol non dormen estes ollos meus||998.8 pero m’eu viv’en gran coita d’amor / de non fazer pesar a mia sennor||999.4 ca o fiz con coita d’amor||1032.22 E, se avedes gran coita d’amor, / ave-la-edes per mí, [e] maior||1056.1 Dizer-vos quer’a gran coita d’amor / en que vivo, senhor, des que vos vi||1097.5 mais pero sei eno meu coraçon / que non averia coita d’amor / se esta dona fosse mia senhor||1109.1 Muitos dizen que gran coita d’amor / os faz en máis de mil guisas cuidar||1109.8 E, se oj’ome á cuidados, ... / se per coita d’amor an de seer||1112.2 Dizen-mi ora que nulha ren non sei / d’ome coitado de coita d’amor||1112.6 pela mia coita entend’eu mui ben / quen á coita d’amor e que lh’aven||1240.15 – Amiga, tal coita d’amor á sigo / que ja nunca dorme noite nen dia||1312.11 E tan gran coita d’amor ei migo / que o non sabe Deus, mal pecado||1583.13 ante digo dos que faz trobador / que troba ben e á coita d’amor||1609.2 como faz ome con coita d’amor 499.7 mais tal confort’ei / que aquel di’a morrer ei / e perderei coitas d’amor||882.4 O gran prazer e gran viç’en cuidar, / que sempr’ouvi, no ben de mia senhor / mi-a fazen ja tan muito desejar / que moir’e non perco coitas d’amor||948.1 Con coitas d’amor, se Deus mi perdon, / trob’, ...||1158.15 El me rogou que lhi quisesse ben, / e rogo a Deus que lhe dia por én / coitas d’amor ▸64.15 ca non éste cuita d’amor / ũa que ome fillar ven / se ome leixa sen seu ben||125.1 Meus ollos, gran cuita d’amor / me dades vós
andar en coita ~ andar en cuita
'vivir coitado, con coita'
▸199.14 qual ést’a dona que me faz assi / por sí andar en gran coita’n que ando||227.7 E, se eu ant’en mui gran coit’andava, / ja m’esta dona faz maior aver||266.18 tanto me vej’en mui gran coit’andar / que morrerei por vós, u non jaz al||297. E, mia sennor, tempo seria ja / de vos nembrardes de me non leixar / en tan gran coita, com’eu viv ... andar;||348.9 os que me veen por én preguntar / de que me veen en gran coit’andar||358.6 pero me vej’en maior coit’andar / ca outra coita que oj’om’achasse!||900.11 Non me soub’i consell’aver / per como podess’endurar / a coit’en que me vi andar||1055.6-7 ca por tod’esto me vej’eu andar / na maior coita que Deus quis fazer||1411.1 En gran coita andaramos con el-rei, / per esta terra u con el andamos||1576.2 Rei Judeorum, Iesu Nazareno, / en que gran coita andamos polo len[h]o! ▸60.7 nen atendo de me leixar / esta cuita’n que m’eu andar / vejo por vós nunca saber||70.28 mais non sei ora consello prender / a esta cuita’n que me vejo andar
a gran coita loc. avv. m.
'con gran coita, coitadamente'
1492.20 sempre a gran coita deante lh’andei 
