I. Edicións críticas: Michaëlis (1990 [1904]: I, 792 [= LPGP 699]); Littera (2016: II, 197-198).
II. Outras edicións: Molteni (1880: 74); Machado & Machado (1949: I, 276-277); Muriano Rodríguez (1996: 47); Rios Milhám (2017: I, 157).
2 nunca] uūca B 6 vo-lo] (ul) uolo B 7 morrer] moirer B 9 vós] (uos) uos B
1 vos] vus Michaëlis 2 vos] vus Michaëlis 7 [E]] om. Michaëlis; vos praz] vus praz[er] Michaëlis 9-12 Pois que vos ... Michaëlis
Esquema métrico: 2 x 15a 16a 8B 8C 8B 7C (= Tav 50:1)
Por carecer da marca colocciana de refrán, Michaëlis non foi consciente da existencia do estribillo, de modo que, para alén de estruturar a cantiga en versos octosilábicos, considerou que esta é incompleta, faltando, ademais os vv. 10-13 na súa edición.
Por outra parte, respectamos a anisometría versal que combina versos de 15+16 na cobra con versos de 8+7 no refrán, de modo que se este se dispuxese en versos longos, formaría unha estrutura perfectamente simétrica e quiasmática: 15a 16a 16B 15B.
Nunha edición que procurase a isometría versal, sería posíbel reintegrar a forma verbal fez[o] (véxase nota a 53.16). Algo similar se podería estabelecer no cuarto verso do refrán (leix[e] acabar), o mesmo que no v. 7, coa eventual reintegración da copulativa inicial de estrofa (cfr. nota a 42.15) na procura da homexeneidade métrica.