I. Edicións críticas: Nunes (1973 [1928]: 393-394 [= LPGP 794]); Cohen (2003: 440); Fernández Campo (2012: 157); Littera (2016: II, 326-327).
II. Outras edicións: Monaci (1875: 278); Braga (1878: 153); Machado & Machado (1956: V, 314).
6 fazedes] façedes V 17 este] estes B
4 dé] dê Nunes, Littera 10 dé] dê Nunes, Littera 12 mi] me Nunes 13 sei que mi queredes [gran] ben] sei [eu] que mi queredes ben Cohen, Littera 15 vos [fremosa] fez] [fremosa] vos fez Nunes 16 dé] dê Nunes, Littera 18 mi] me Nunes
(I) –Amigo, mándovos falar comigo cada vez que quixerdes.
–Miña señora fermosa, Noso Señor, que o pode facer, vos recompense todo este ben que me dicides e calquera outro ben que me fagades.
(II) –Pois vós sufrides tanto por min, cando quixerdes falade comigo.
–Ai miña señora, vedes o que vos digo: que o Noso Señor vos recompense todo este ben que me dicides e calquera outro ben que me fagades.
(III) –Porque sei que me amades moito, falade comigo, pois non hai nada mao nin deshonroso niso.
–Noso Señor, que vos fixo fermosa, vos recompense moito, por iso, todo este ben que me dicides e calquera outro ben que me fagades.
Esquema métrico: 10a 10b 10b 10a 9’C 9’C (I, III [= RM 160:270]) + 9’a 9’b 9’b 9’a 9’C 9’C (II [= RM 160:307])
O v. 16 (vos dé sempre mui bon grado por én) marca o camiño para a integración de mui neste verso: Nostro Senhor vos dé [mui] bon grado.
A necesidade de máis unha sílaba métrica do verso levou a Cohen e Littera a introducir nel o pronome eu (Porque sei [eu] que mi queredes ben), solución tamén posíbel.
A situación de fremosa no verso podería ser outra (véxase que [fremosa] vos fez en Nunes); porén, a mesma secuencia atéstase en Pero Gomez Barroso, no primeiro verso do refrán da cantiga 749:
gradesc’a Deus eno meu coraçon
que m’El fremosa fez: ...