I. Edicións críticas: Michaëlis (1990 [1904]: I, 147 [= LPGP 699]); Littera (2016: II, 198).
II. Outras edicións: Molteni (1880: 74); Carter (2007 [1941]: 42); Marques Braga (1945: 137); Machado & Machado (1949: I, 280); Muriano Rodríguez (1996: 73); Arbor Aldea (2016b); Rios Milhám (2017: I, 158).
III. Antoloxías: Ferreiro & Martínez Pereiro (1996b: 154).
1 vos] uus A 2 me] mj B 5 non] nou B 6 gran] om. A 7 e ei-mi assi] [E]y miassi A; e ey mi assi] massy B
1 vos] vus Michaëlis 7 e] om. Michaëlis
(I) Noso Señor, en que vos merecín que me fósedes tal señora mostrar, a máis fermosa que eu nunca vin, a quen non me atrevo a falar? Aínda que a vexo, non lle ouso dicir a moi grande aflición que me fai ter, e así teño que soportar a miña coita.
Esquema métrico: 10a 10b 10a 10b 10c 10c 10b (= RM 101:17)
Encontros vocálicos: 7 mi‿assi
Esta cantiga é atribuída a Nuno Porco no Cancioneiro da Biblioteca Nacional.
De novo o relativo que presenta o valor de ‘quen’. Véxase nota a 47.21-22.
A copulativa inicial, ausente no Cancioneiro da Ajuda mais presente en B, é necesaria para a medida decasilábica do verso, que ficou hipométrico na edición de Michaëlis.