I. Edicións críticas: Nunes (1972 [1932]: 301); Stegagno Picchio (1968: 138 [= LPGP 627-628]); Littera (2016: II, 97).
II. Outras edicións: Monaci (1875: 174); Braga (1878: 90); Machado & Machado (1953: IV, 234).
III. Antoloxías: Mongelli & Maleval & Vieira (1995: 47).
2 nen] uen B 3 ben] uen V 6 daqueste] Daquesto B : da questo V 10 ledo] E do B
(I) Aínda que Amor me fixo e fai mal e non teño nin espero obter por el o ben da miña señora, teño moito que lle agradecer, porque me fai amar a mellor cousa deste mundo.
(II) E aínda que el non quixo nin me quere dar ben por canto mal me deu, en canto eu vivir puider estarei ledo de ser seu, porque me fai amar a mellor cousa deste mundo.
Esquema métrico: 2 x 8a 8b 8a 8b 8C 8C (= RM 99:53)
Non é frecuente a confusión ou erro <u>~<v>/<b>, aínda que pode rastrexarse ao longo dos cancioneiros italianos: <savor> B sabor (114.17), <vẽ> ben (205.2), <aceui> BV acebi (482.28), <traualhe> V trabalh’e (1348.19), <ueeyro> V Beeito (1484.1), <ueeyto> V Beeito (1484.3), <velpelho> V Belpelho (1489.1) etc.
Fronte á posibilidade de e, pero, con independencia sintáctica das dúas conxuncións, optamos pola locución conxuntiva de valor concesivo e pero ‘aínda que’, de uso regular ao longo de corpus –cómpre sinalar, non obstante, que en bastantes ocasións é posíbel optar por unha ou outra lectura.
Anterior
