(I) Teño medo do pertegueiro de Deza: parécese a Pedro Gil na calva, e non vin a miña senhor hai moito tempo, Milia nin Sancha Fernandiz, que moito amo. Paréceme de risa o pertegueiro, e chamo Milia e Sancha Fernandiz, que moito amo.

(II) Teño medo do pertegueiro e ando só, que se parece a Pero Gil na cabeza pelada coma un feixón, e non vin a miña senhor, polo que teño gran pena, Milia nin Sancha Fernandiz, que moito amo. Paréceme de risa o pertegueiro, e chamo Milia e Sancha Fernandiz, que moito amo.

(III) Teño tal medo do pertegueiro que mexo por min, que semella Pero Gil nas guedellas, e non vin a miña senhor, a quen desexo, Milia nin Sancha Fernandiz, que moito amo. Paréceme de risa o pertegueiro: chamo Milia e Sancha Fernandiz, que moito amo.