I. Edicións críticas: Nunes (1973 [1928]: 368 [= LPGP 576]); Reali (1964: 52); Cohen (2003: 412); Littera (2016: II, 40).
II. Outras edicións: Monaci (1875: 269); Braga (1878: 147); Machado & Machado (1956: V, 274).
1 per] por V 9 gran] grã B
1 per] por Nunes, Reali 2 afan] afã Littera 3 todo vosso mal] tod’o vosso mal Reali 4 vos] vus Reali 7 olhos] olhus Reali 9 vos faz[en]] vus faz Reali
(I) Ai meu amigo, vós tendes por min afán e coita e desexo, e non outra cousa, e o meu ben é todo o voso mal; mais, xa que non vos podo axudar niso, pésame porque son fermosa, pois a vós, amigo, diso vos vén mal.
(II) E sei ben, amigo, que estes ollos meus e mais o meu rostro fermoso vos fan vivir en gran coita; mais, meu amigo, así me valla Deus, pésame porque son fermosa, pois a vós, amigo, diso vos vén mal.
Esquema métrico: 2 x 10a 10b 10b 10a 10C 10C (= RM 160:154)
Encontros vocálicos: 1 amigo,‿avedes; 5 -mi‿a; 11 -mi‿a
A hipótese máis económica para recuperar a isometría do verso consite en recuperar os grafemas <en>, que seguramente se omitiron por haplografía: editamos, así, faz[en], pertinente para a concordancia co suxeito olhos (v. 7) e parecer (v. 8), aínda que a sintaxe permitiría unha concordancia singular con parecer. De todos os modos, non se deben esquecer outras posibilidades integrativas: que vos faz en [mui / tan] gran coita viver.
Anterior
