I. Edicións críticas: Lang (1972 [1894]: 50-51 [= LPGP 234-235]); Nunes (1972 [1932]: 166-167); Eirín (2015: 211); Littera (2016: I, 198).
II. Outras edicións: Moura (1847: 84-85); Monaci (1875: 57); Braga (1878: 27-28); Machado & Machado (1952: III, 129-130); Júdice (1997: 130); Montero Santalha (2004).
III. Antoloxías: Tavares (1943 [1923]: 28-29); Pimpão (1942: 46); Nemésio (1961 [1949]: 203-204); Bernárdez (1952: 36-38); Oliveira & Machado (1959: 58); Tavares (1961: 24-25); Torres (1977: 224); Correia (1978: 240); Fiúza (1981: 146-147); Gonçalves & Ramos (1983: 288); Ferreira (1988: 63); Alvar & Beltrán (1989: 374); Ferreiro & Martínez Pereiro (1996b: 51); Mongelli (2009: 70).
1 querria] q̄iria B 2 e] et B; aprouguesse] prouguesse V 3 u] ou B 4 terria] teiria B 9 sabendo] sapendo V; prazeria] praxeria B 12 terria] Teiria B; m’én] me V; senhor] (razō faria) senhor B 19 entendesse] etēdesse B 20 terria] Teiria B
2 aprouguesse] prouguesse Nunes 4 convosc’! E] com vós, que Lang 11 vos ... vos] vós ... vós Lang 12 m’én] me Lang, Nunes, Littera 20 m’én] me Lang, Nunes, Littera 22 per] por Nunes
(I) Señora, como querería hoxe, se a Deus e a vós prouguese, que, onde estades, estivese eu convosco! E por isto me tería eu por tan aventurado que de alí en diante non me cambiaría por rei ou infante.
(II) E sabendo que vos agradaría que eu morase onde morades vós e que vos vise e vos falase, teríame eu, señora, en todo momento por tan aventurado que de alí en diante non me cambiaría por rei ou infante, (III) pois, señora, viviría pleno de ben se vivise onde vós vivísedes, e só con que entendese de vós iso mesmo (que a vós vos pasase o mesmo), teríame por iso, e con gran razón, por tan aventurado, que de alí en diante non me cambiaría por rei ou infante.
Esquema métrico: 3 x 9’a 9’b 9’b 9’a 5’C 6’C 6’C 5’A (= RM 165:1)
Encontros vocálicos: 8 cam·bi͜a·ri·a; 16 cam·bi͜a·ri·a; 24 cam·bi͜a·ri·a
Sobre o carácter de cantiga próxima ás cantigas ateúdas, cunha ligazón copulativa das dúas primeiras estrofas, véxase nota á cantiga 55.
O anómalo texto estabelecido por Lang neste verso foi criteriosamente emendado por Nunes e os seguintes editores.
Igual que acontece con cofonder ~ confonder ou iferno ~ inferno, no corpus trobadoresco, e na lingua medieval, coexisten, sen flexión xenérica (a forma feminina só aparece no século XV, véxase CGPA, s.v. infanta), ifante e infante (< infantem), pois a primeira forma atéstase tamén en 1118.12 e 1623.14, fronte a infante, que presenta máis ocorrencias (1334.2 e 14, 1335.3, 1618.1 e 15). Véxase nota a 379.11.
Estes versos lembran outros de Paai Soarez de Taveiroos:
non me cuidari’a cambiar
por rei nen por emperador (119.23-24).
Carece de xustificación a omisión do pronome én a partir da secuencia <me͂> enviada polos dous manuscritos, para alén da diferente lección no v. 12 entre B e V, que permite a opción dos anteriores editores. Por outra parte, a hipometría do verso indica a omisión da copulativa, nun lapso dos copistas favorecido pola contigüidade con <me͂>.