I. Edicións críticas: Nunes (1973 [1928]: 179 [= LPGP 808-809]); Cohen (2003: 253); Littera (2016: II, 333-334).
II. Outras edicións: Monaci (1875: 140); Braga (1878: 69); Machado & Machado (1953: IV, 72).
III. Antoloxías: Ferreiro & Martínez Pereiro (1996a: 203).
1 vós] uos \uos/ V 2 amigo] amiga B 3 ben] tem B 4 vosc’, e traz-vos recado] uosꝙ̄ gaz uos ssecado B : uosq̅ȝ e piz uos rrecado V 5 rog’, amiga] rre gamiga V 6 façades o meu] facades omeu facades omeu BV 7 moro] moio V 9 por] po V; catou] ca cou B 9-10 én ... recado] om. V 10 vos] uos BV; ora] o ia V 11-18 om. B 13 Gran] Grara V 14 comigo] camigo V 15 ora] agora V 16 eorn rrecado sey q̅ uos andar V
3 e] e[u] Nunes 10 traz ora] traz’ora Nunes 14 comigo] co[n] migo Nunes 15 ora voss’amigo] agora voss’amigo Nunes : vos, amig’, agora Cohen 16 e con recado sei que vos anda] ora recado sei que vos manda Nunes
(I) Amiga, vós dispuxestes que fale hoxe convosco o meu amigo, que vén aquí, ben volo digo, por falar convosco, e tráevos unha petición de rogo, amiga, do voso amigo, para que fagades o meu falar comigo.
(II) E el xa non mora onde eu moro, porque lle prohibín que morase alí, e porén buscou quen rogase (por el) e sei que agora vos trae unha petición de rogo, amiga, do voso amigo, para que fagades o meu falar comigo.
(III) Hai moito tempo que demanda o meu ben, e nunca puido falar comigo e agora vén rogar ao voso amigo, e sei que vos vén con petición de rogo, amiga, do voso amigo, para que fagades o meu falar comigo.
Esquema métrico: 9’a 9’b 9’b 9’a 9’B 9’B (I [= RM 151:6]) + 9’a 9’b 9’b 9’a 9’C 9’C (II [= RM 160:308]) + 9’a 10b 10b 9’a 9’C 9’C (III [= RM 160:298])
A forma traz (tamén no v. 10), que convive con trax (véxase nota a 429.24), é por súa vez forma variante e concorrente coa xeral trage, que corresponde á P3 de presente indicativo de trager (< *tragere, véxase Ferreiro 1999: §220). Esta forma traz (e trax) anuncia a mudanza trager > trazer, que se consolidará no territorio portugués, con atestacións no derradeiro período medieval e sen testemuños claros en territorio galego, onde só localizamos et trazía en hua mao hua procuraçón nun documento, tamén serodio, de 1470 (véxase TMILG, s.v. trazía).
A presentación gráfica traz’ora de Nunes, talvez por lapso, suxire unha crase da hipotética forma traze (inexistente) co adverbio ora.
Este verso, só transmitido por V, constitúe un locus criticus diferentemente resolvido por Nunes e Cohen. O editor portugués opta por transcribir literalmente <ora> (forma algo confusa, cun <a> moi esquemático) como ora (e reconstrúe unha forma verbal manda a partir de <andar>), feito que provoca un verso hipermétrico pola imposibilidade da sinalefa e‿ora. A proposta de Cohen (tamén en Littera), ao tempo que resolve a métrica versal, é coherente do punto de vista paleográfico (<orn>/<con>, <andar>/<anda>) e tamén semántico, mantendo o paralelismo entre os vv. 4, 10 e 16:
por falar vosc’, e traz-vos recado (v. 4)
e recado sei que vos traz ora (v. 10)
e con recado sei que vos anda (v. 16).
Téñase en conta, ademais, que xusto na primeira palabra desta estrofa, o mesmo copista transcribe como <ra> o que no orixinal debía ser un <m> (<Grara> por <Gram>), o que xustifica neste caso a confusión contraria de transcribir <ra> en vez de <m>.
Anterior
