[últ. rev.: 14/10/2024]Imprimir

942 [= RM 150,7]
Que mui gran torto mi fez, amiga
Sancho Sanchez

Que mui gran torto mi fez, amiga,
meu amigo quando se foi d’aqui
a meu pesar, pois que lho defendi;
mais pero queredes que vos diga?
Se veess’én, ja lh’eu perdoaria.
Tanto mi fez gran pesar sobejo
en s’ir d’aqui que ouve de jurar,
mentre vivesse, de lhi non falar;
mais, porque tan muito [o] desejo,
se veess’én, ja lh’eu perdoaria.
Ben vos dig’, amiga, én verdade:
que jurei de nunca lhi fazer ben
ant’el, e non leixou de s’ir por én;
mais, porque ei del gran soidade,
se veess’én, [ja lh’eu perdoaria].
 
 
 
 
5
 
 
 
 
10
 
 
 
 
15

Manuscritos

B 939, V 527

Edicións

I. Edicións críticas: Nunes (1973 [1928]: 252 [= LPGP 935-936]); Cohen (2003: 339); Pousada Cruz (2015: 188); Littera (2016: II, 498-499).
II. Outras edicións: Monaci (1875: 190); Braga (1878: 100); Machado & Machado (1953: IV, 306).

Variantes manuscritas

5 eu] en B   13 leixou] sse leixou BV

Variantes editoriais

9 porque tan muito [o] desejo] porque [o] tan muito desejo Cohen, Littera   11 én verdade] eu verdade Nunes : en verdade Pousada Cruz : em verdade Littera   13 ant’el, e non leixou de s’ir] ant’e non se leixou de s’ir Nunes : ant’el, e non |se| leixou de s’ ir Cohen

Paráfrase

(I) Amiga, que gran traizón me fixo o meu amigo cando se foi de aquí contra a miña vontade, despois de que llo tiña prohibido; e que queredes que vos diga? Se regresase, eu xa o perdoaría.

(II) Causoume un pesar tan extremo ao se ir de aquí que xurei non lle falar mentres vivise; mais, porque o desexo tanto, se regresase, eu xa o perdoaría.

(III) Ben vos digo, amiga, a verdade diso: que xurei diante del non lle facer ben nunca, e non deixou de se ir por iso; mais, porque teño gran saudade del, se regresase, eu xa o perdoaría.

Métrica

Esquema métrico: 3 x 9’a 10b 10b 9’a 10’C (= RM 155:15)

Encontros vocálicos: 14 so·i·da·de

Notas

Texto
  • 1

    O abrupto inicio da cantiga con que é frecuente no corpus trobadoresco, sempre seguido de muito ~ mui, que confire un carácter exclamativo (‘Canto...!’) ao inicio da composición (196.1, 199.1, 393.1, 407.1, 574.1, 624.1, 836.1, 866.1, 1023.1, 1040.1, 1173.1, 1397.1), para alén de que se poida tamén considerar que a conxunción inicial introduce un período dependente dun verbo declarativo elíptico, que nalgún texto é claro (253.1, 432.1, 737.1).

  • 4

    Dun modo diferente a como acontece noutros contextos en que mais e pero funcionan como conxuncións independentes do punto de vista sintáctico (véxase 76.10, 301.16, 692.10, 728.16, 953.4, 1146.9), mais pero (mas pero en 268.16) constitúe neste caso unha locución conxuntiva equivalente a ‘a pesar de, non obstante, porén’.

  • 11

    Fronte a Nunes e Pousada Cruz e mais Littera, mantemos a lección <en>, que forma parte da expresión dizer én verdade, que reaparece noutros dous contextos do corpus profano (717.16, 1075.14).

  • 13

    Para alén da hipermetría do verso, a sintaxe indica que a presenza de dous pronomes se no verso se produce polo carácter adventicio do primeiro, que é necesario expunxir. Cfr. nota a 593.11.

Buscar
    Non se atopou ningún resultado