I. Edicións críticas: Nunes (1973 [1928]: 367 [= LPGP 577-578]); Reali (1964: 50); Cohen (2003: 411); Littera (2016: II, 39-40).
II. Outras edicións: Monaci (1875: 269); Braga (1878: 147); Machado & Machado (1956: V, 273).
III. Antoloxías: Nemésio (1961 [1949]: 61-62); Bernárdez (1952: 108); Varela Jácome (1953: 20-21); Nunes (1959: 287-288); Martín Gaite & Ruíz Tarazona (1972: 50-61); Spina (1972: 351); Álvarez Blázquez (1975: 202); Torres (1977: 86); Reckert & Macedo (1980: 74); Beltrán (1987: 72); Ferreira (1988: 75); Alvar & Beltrán (1989: 320-321); Sansone (1990: 258); Jensen (1992: 196); Ferreiro & Martínez Pereiro (1996a: 147); Diogo (1998: 232-233); Magalhães (2007: 105); Alvar & Talens (2009: 550); Lopes & Ferreira & Silvestre (2015: 34); Gutiérrez (2023: 263).
2 min] mi V 5 grandes] grandas B 6 sobejas] soberas V 7 no] nō V (co til riscado); meu] cheu V 7-8 amigo / soia] amigo (soia) / Soia B 9 grandes] grãdes B; desiguaes] designaaes B : deflegraaes V 10 non] io V; ataes] ataaes B : araaes V 11 no] nō V; meu] cheu V
En Nunes e en Reali os vv. 1-2 de cada estrofa divídense en versos heptasilábicos graves.
2 min] mi Nunes 4 falar] faltar Reali 6 quisera eu outra vegada] quisera-m’outra vegada Nunes, Cohen, Littera 9 desiguaes] desiguaaes Nunes 10 ataes] ataaes Nunes
(I) Estas noites tan longas, que Deus fixo en triste día para min porque nelas non durmo, por que non as facía no tempo en que o meu amigo soía falar comigo?
(II) Porque as fixo Deus tan grandes, non podo durmir eu, coitada, e así tan longas como son, quixéraas eu outra vez, no tempo en que o meu amigo soía falar comigo.
(III) Porque as fixo Deus tan grandes, desiguais sen medida, e eu non as podo durmir, por que non as fixo así no tempo en que o meu amigo soía falar comigo?
Esquema métrico: 3 x 15’a 15’a 7’B 7’B (= RM 37:17)
Encontros vocálicos: 2 dor·mi͜o; 4 so·i·a; 5 posso‿eu; 6 quisera‿eu; 8 so·i·a; 12 so·i·a
A referencia ás noites longas sen o amigo, que Juião Bolseiro presenta en diversas cantigas, é un motivo que aparece noutras líricas posteriores. Cfr. Estas noches atán largas / para mí / no solían ser ansí nun villancico de poemas casteláns do XV (Cancionero musical de Palacio, nº 410, ID2008, MP4g-512).
Obsérvese como a emenda de Nunes, coa expunción de eu e a introdución de me, é recollida nas edicións posteriores (Cohen, Littera).
Os apógrafos italianos presentan as leccións iguaaes (v. 9) e ataaes (v. 10), con duplicación vocálica antietimolóxica de carácter gráfico, igual que <tragaaes> e <mesteiraaes> en 1339.8-9, e dun modo similar ao que acontece con voces coa terminación -ao (<maao> mao etc.) en certas pasaxes, a e semellanza do que se verifica, neste caso de modo esporádico, con voces coa terminación -ão. Cfr. nota a 115.30 e 485.20.
Anterior
