I. Edicións críticas: Nunes (1973 [1928]: 330-331); Indini (1978: 167 [= LPGP 166]); Cohen (2003: 366); Littera (2016: I, 158).
II. Outras edicións: Monaci (1875: 256); Braga (1878: 139); Machado & Machado (1956: V, 207-208); Berardinelli (1985: 19-20); Camargo et alii (1992: 50); Vieira & Morán Cabanas & Souto Cabo (2015: 41).
III. Antoloxías: Varnhagen (1872: 65-66); De la Iglesia (1886: III, 16); Seoane (1941: 35-36); Fernández Pousa (1951: 20); Nunes (1959: 277); Filgueira Valverde (1969: 17); Álvarez Blázquez (1975: 19); Landeira Yrago (1975: 114); Ferreiro & Martínez Pereiro (1996a: 27); Diogo (1998: 230).
4 coraçon] corazon V 5 sagraçon] sagrazon V 11 vin] uiu V; vou] nou B
(I) Dixo a fermosa en Bonaval así: «Ai Deus, onde está o meu amigo de aquí, de Bonaval?
(II) Penso que está coitado no seu corazón, porque non estivo comigo na romaría de Bonaval.
(III) Pois eu non teño novas del, xa non me poderei ir leda de Bonaval.
(IV) Pois me aquí as súas novas non chegaron, vin eu moito máis leda do que me vou de Bonaval».
Esquema métrico: 4 x 10a 10a 4B (= RM 26:87)
Encontros vocálicos: 1 fremosa‿en
Bonaval refírese a S. Domingos de Bonaval, en Santiago de Compostela.
A voz sagraçon co sentido de ‘romaría ou solemidade relixiosa ligada a unha ermida ou igrexa’ só se rexistra nas cantigas (véxase tamén 1283.3). Na restante produción medieval sagraçon equivale a ‘consagración’ (véxase CGPA, s.v.).
Como se indica en Littera1 , neste caso sagraçon podería facer referencia á consagración da igrexa de San Domingos de Bonaval, por volta de 1230 (data da construción da cabeceira do edificio). Porén, Souto Cabo (2012: 279, n. 26) advirte que “devemos lembrar que a construção começava por essa área e que a igreja atual, sobretudo no referente às absides, é o resultado de múltiplas reformas ao longo dos sécs. XIII e XIV”.
https://cantigas.fcsh.unl.pt/cantiga.asp?cdcant=1155&tr=4&pv=sim (consult. 6-7-2022).
Anterior
