I. Edicións críticas: Michaëlis (1990 [1904]: I, 537-538 [= LPGP 982-983]); Fernández Graña (2007: 355); Littera (2016: II, 569).
II. Outras edicións: Carter (2007 [1941]: 161-162); Machado & Machado (1960: VII, 55-56); Arbor Aldea (2016b); Rios Milhám (2018b: III, 438).
13 vos] uos A
En Michaëlis o 5º verso de cada estrofa forma parte do refrán.
13 vos] vos Michaëlis
(I) Vós dicides, señora, que, se me fixésedes ben, sería mal para vós, e eu non considero que obredes con sentido ao me deixardes morrer en poder de Amor, pois eu non me quero a min nin a cousa ningunha tanto como a vós, miña señora.
(II) Ben me podedes vós deixar morrer se quixerdes, como señor que ten o poder para iso (de obrar así); mais sabede agora que me sería mellor salvarme, pois eu non sei querer no mundo cousa ningunha tanto como a vós, miña señora.
(III) Eu sempre vos aconsellarei, señora, que me fagades ben para me librar de morte, e vós debédesmo agradecer, porque mal estará se eu morro por vós, pois eu non quixen no mundo cousa ningunha nin a quererei tanto como a vós, miña señora, (1) porque nunca vin nin vererei dona con tanto ben coma vós, miña señora.
Esquema métrico: 3 x 10a 10b 10b 10c 10a 10C + 10a 10c (= RM 183:10)
Encontros vocálicos: 15 -mi-‿o
Esta cantiga é considerada anónima.
O pronome min, como as restantes formas pronominais tónicas oblicuas (mí ~ min, ti, nós, vós, el ~ ela), pode aparecer como complemento directo sen preposición, como forma libre, con algunha frecuencia na lingua trobadoresca.