I. Edicións críticas: Nunes (1972 [1932]: 474 [= LPGP 128]); Montero Santalha (2007: 30); Littera (2016: I, 133).
II. Outras edicións: Monaci (1875: 244); Braga (1878: 132); Machado & Machado (1956: V, 147); Montero Santalha (2004).
III. Antoloxías: Álvarez Blázquez (1975: 204).
4 guardaren] guardareu V 5 cuido un] cuydun V 7 gran] g̃ra B
Os versos 6-7 aparecen invertidos na edición de Montero Santalha.
5 cuido un] cuyd’un Nunes : cuid’ um Montero Santalha; a] om. Montero Santalha 10 cuido] cuyd’un Nunes : cuid’ um Montero Santalha; a] om. Montero Santalha
(I) Puxéronvos maior vixilancia da que adoitaban, señora, e vivo eu máis penado por vós e sufro unha coita maior, de que non espero sobrevivir: señora, se vos gardasen e eu non vos vise, non penso que seguise con vida nin un día máis.
(II) Se vós soubésedes a coita maior que sufro, teriades dó de min, señora, porque eu non podo vivir sen vós: señora, se vos gardasen e eu non vos vise, non penso que seguise con vida nin un día máis.
Esquema métrico: 2 x 13a 13a 8b 12B 10B (= RM 42:2)
Encontros vocálicos: 1 so·i·an
Nótese a repetición de palabras rimantes entre as estrofas, de modo que aparecen invertidas nos versos tridecasilábicos (vv. 1-2) e fixa no octosílabo: I senhor – maior – guarir; II maior – senhor – guarir.
Tal como a cantiga é transmitida polos manuscritos existen dúas diferentes combinacións métricas entre o corpo estrófico (13-8) e o refrán (12-10), que Montero Santalha pretendeu nivelar mediante a expunción do nexo preposicional no segundo verso do refrán (cuido ... a guarir > cuido guarir); porén, a existencia da mesma construción no v. 3 (cuid’a guarir) contradí esa decisión editorial. Ademais, o mesmo editor inverte a orde dos vv. 6-7 para estabelecer simetría na repetición das palabras rimantes, aínda que ben pode ser propositada a variación que se percibe na cantiga.