I. Edicións críticas: Nunes (1972 [1932]: 482-483); Zilli (1977: 65 [= LPGP 425-426]); Littera (2016: I, 474).
II. Outras edicións: Monaci (1875: 245-246); Braga (1878: 133); Machado & Machado (1956: V, 152-153).
1 vejo] uero V 2 de min nen me sei] demi uen nē sey V 9 perç’e] Parce B 20 morrerei] moirerey B
1 vos] vus Zilli 4 vos] vus Zilli 5 vos] vus Zilli 10 vos] vus Zilli 11 vos] vus Zilli 15 vos] vus Zilli 16 vos] vus Zilli 17 vos] vus Zilli 20 morrerei] morrerrey Nunes
(I) Cando non vos vexo, señora, non teño uso da razón nin sequera teño capacidade de decisión nin sei que facer nin me sinto a gusto, agás pensando en como vos podería ver, e, despois de vos ver, teño unha coita maior que a que tiña antes, señora, porque teño (II) que deixar de facelo; e quen viu nunca sufrir unha coita tal como a que eu sufro, pois perdo a razón e o sono? E todo isto me ocorre, señora, por vos ver e non por outra cousa, e, despois de vos ver, teño unha coita maior que a que tiña antes, señora, porque teño (III) que deixar de facelo; e por iso sei que non perderei a coita mentres estiver vivo, porque, cando vos non vexo, miña señora, perdo este corazón por vos ver, e, despois de vos ver, teño unha coita maior que a que tiña antes, señora, porque teño (1) que deixar de facelo, miña señora, e ben sei que de unha destas coitas morrerei.
Esquema métrico: 3 x 10a 10b 10b 10a 10C 10C (= RM 160:109) + 10c 10c
Encontros vocálicos: 9 mi‿aven
Esta composición é unha cantiga ateúda atá a fiinda, con ligazón sintáctico-discursiva entre todas as súas estrofas, incluída na relación de cantigas ateúdas confeccionada por Gonçalves (2016 [1993]: 269-270).