Os vv. 1-3 foron reescritos na marxe polo revisor do códice do Cancioneiro da Ajuda.
I. Edicións críticas: Michaëlis (1990 [1904]: I, 217-218); Blasco (1984: 179-180 [= LPGP 828]); Marcenaro (2012b: 273-274); Littera (2016: II, 358-359).
II. Outras edicións: Molteni (1880: 92); Carter (2007 [1941]: 63-64); Marques Braga (1945: 202-203); Machado & Machado (1949: I, 348-349); Fernández Pousa (1953: 22); Arbor Aldea (2016b); Rios Milhám (2018a: II, 198).
III. Antoloxías: Nemésio (1961 [1949]: 102-103); Torres (1977: 118-119); Ferreiro & Martínez Pereiro (1996b: 192).
2 om. B 3 dixe] dixi B; ca] ca nō A 4 Joan’] ioan(a) A : Joana B; dix’] dix(e) A : dixi B 5 dixe ali] dixaly B 6 me] mho B 8 dixe] dixi B 10 dixe] dixi B 11 Joan’] Johana B; dixe, ou] dixou B 12 fui] foy B 13 mi ouv’o] mouue o B; lle quero a] lheu q̄ra B 14 dona que] dona (se nō pr) q̄ B 15 lle] lhi B 17 dixe] dixi B 18 Joan’] Joana B; dixe, ou] dixou B 20 lle] lhi B; sempre des i] (de)senpre desi A 22 lle] lhi B 24 dixe] dixi B 25 Joan’] Joana B; dixe, ou] dixou B 28 mi ar] mar B
5 dixe] dix(e) Michaëlis 11 dixe] dix’ Michaëlis, Littera 13 quero] quer(o) Michaëlis 18 dixe] dix’ Michaëlis, Littera 25 dixe] dix’ Michaëlis, Littera 27 d’o] do Michaëlis, Blasco, Marcenaro; saber] [a] saber Marcenaro
(I) Agora vexo que fixen moi gran loucura e que perdín alí toda a miña cordura, porque dixen que amaba a Joana ou a Sancha, de quen falei, ou a María, pois, por isto que eu dixen alí, desde aquela logo me soubo unha dona, destas tres, que falaba dela.
(II) E por todo isto que eu dixen, debía morrer, abofé, por iso, porque dixen que amaba a Joana ou a Sancha, de quen falei, ou a María, pois, por isto que dixen, foime saber o moito que a quería esta dona que antes non o sabía, (III) pois non sabería esta dona que a amaba a non ser polo meu escaso sentido, porque dixen que amaba a Joana ou a Sancha, de quen falei, ou a María; e, desde que por min soubo esta dona que a amaba, sempre desde aquela me quixo moi mal, non podería quererme peor, (IV) polo moito que a amei sempre desde que a vin, que mo soubo por iso, porque dixen que amaba a Joana ou a Sancha, de quen falei, ou a María; e, desde que esta dona tivo poder de saber o moito que eu a amo, nunca máis me quixo ver desde aquel día.
Esquema métrico: 4 x 10’a 10b 10B 10’A 10c 10c 10’a (= RM 161:169)
Encontros vocálicos: 5 dixe‿ali; 13 mi‿ouv(e); quero‿a; 28 mi‿ar
Esta cantiga forma parte do grupo de composicións que presenta unicamente un refrán intercalar (cfr. Eirín 2012).
Nótese a leve variación lingüística do refrán en dix’ (I) vs. dixe (II-IV), neste caso vacilando entre crase vocálica e sinalefa, que volverá aparecer no refrán doutras cantigas ao longo do corpus. Cfr. nota a 27.4.
Joana, Sancha e Maria, como posíbeis nomes da senhor (a súa enunciación constitúe unha ruptura da norma do código cortés e do segredo trobadoresco) volverán aparecer nas cantigas 179, 197 e 199, tamén de Pero Garcia Burgales.
Non parece axeitada a representación gráfica do que Blasco fixa para o encontro entre a preposición de e o artigo do sintagma que constitúe o CD pola deslocación sintáctica de elementos («poder de saber o mui gran...»), que aconsella unha grafía d’o. Por outra parte, o razoamento de Marcenaro sobre a necesidade de reintegrar unha preposición a «per ragioni sintattiche, giacché il soggetto del verbo saber è la signora e non il pronome pers. eu» non é convincente, pois non hai necesidade de reintegración. Véxase a orde recta: ‘e, des que ouv’esta dona poder de saber o mui gran ben que lh’eu quero, nunca mi ar quis veer des aquel dia’.
Anterior
