I. Edicións críticas: Lang (1972 [1894]: 26-27 [= LPGP 226]); Nunes (1972 [1932]: 97-98); Littera (2016: I, 176).
II. Outras edicións: Moura (1847: 30-31); Monaci (1875: 44); Braga (1878: 20-21); Machado & Machado (1952: III, 44-45); Júdice (1997: 96); Montero Santalha (2004).
III. Antoloxías: Ferreiro & Martínez Pereiro (1996b: 41).
4 asperança] asperanca V 7 viltança] viltanca B 15 gran] g̃ra B 16 perdon] pardon B
En Nunes e en Lang non consideran que o v. 4 de cada estrofa sexa refrán (intercalado).
19 coide no] coid’e-no Lang : coid’eno Littera
(I) Sempre eu, miña señora, desexei e desexarei, máis que calquera outra cousa, obter o voso galardón polo moito servizo que vos fixen, mais non con esperanza de obter recompensa de vós, porque ben sei que nunca recibirei de vós senón mal e desprezo.
(II) Desexo eu moito máis que calquera outra cousa o que pouco proveito me ten, pois desexo obter a vosa recompensa, mais non con esperanza que teña no mal que me vén de vós, nin (pola esperanza de recibir) outro galardón senón mal e desprezo.
(III) Desexo o voso ben con moita razón, así Deus me perdoe, moito máis de cantas outras cousas son, mais non con esperanza que teña de nin sequera pensar en recibir de vós como galardón senón mal e desprezo.
Esquema métrico: 3 x 8a 8a 8a 6’B 8a 8a 6’B (= RM 12:1)
Viltança ‘vileza, desprezo, inxuria’ é rexistro único na poesía profana, mais é utilizado tamén nas Cantigas de Santa Maria (24.37, 57.56, 136.11; véxase Mettmann 1959-1972: IV, s.v. viltança).
A forma gráfica pardon, aparente variante de influencia francesa para o xeral perdon é lección exclusiva (errada, por deficiente desenvolvemento da abreviatura <ꝑ>) do copista a do Cancioneiro da Biblioteca Nacional (véxase Ferrrari 1979: 83-85), pois de case sesenta aparicións de tal forma en B, só dúas delas son doutros copistas (859.6, copista b, 952.9, copista e), constituíndo, por tanto, simples lapsos puntuais que tamén poden aparecer noutros vocábulos. Véxase Ferreiro (2016b).
É certamente discutíbel a segmentación que Lang practica na secuencia manuscrita <coyde no> BV, que afecta á variación eno ~ no (cfr. nota a 99.18).