I. Edicións críticas: Nunes (1972 [1932]: 287+288); Tavani (1993 [1963]: 106 [= LPGP 127]); Littera (2016: I, 127-128).
II. Outras edicións: Monaci (1875: 169-170); Braga (1878: 87); Machado & Machado (1953: IV, 207-209); Fernández Pousa (1954: 26-27).
III. Antoloxías: Tavares (1943 [1923]: 37); Tavares (1961: 30).
4 coita] corta V 6 crey] creu B : cren V 7 no·us vey] (iten) uen B : nō uen V 8 vos vey] uos uay B : nos uay V; d’amor] caman V; cabida] courda B : conida V 9 vi] mj B 9-10 om. V 14 dolça] dolca B 15 preu] reu V; praya] p\r/aya V 16 s·us prendatz] Sos prendas B : sos prendas V 17 que joy aya] queo uaya B : que jouaya V 18 poder] om. B 18-19 voss’amor / que] uossa mor (que) / que V 21 vivo] ujno B 22 end’ei] entey BV 23 m’etz cara] mescara B : mestara V 24 agaita mon vezir] agay tan mun uegir BV 25 quan veiray] quam uigay BV 26-28 om. V 26 d’amor esto] damores tu B 27 servir] Serquir B
6 breu crey que sera ma vida] breve creo que será mha vida Nunes : brey crey que ser ma vida Tavani : breu crey que sera ma vida Littera 8-16 om. Nunes 22 end’ei eu] ent[ant’] ey eu Nunes : end’eu hei Littera 23-28 om. Nunes 24 agaita mon vezir] agaira mon vegir Littera 26 E d’amor esto m'ampara] E d’amores tu m'ampara Tavani : E d’Amor esto m'ampara Littera 28 ai] hei Littera; lo] já Littera
(I) Vin eu, señora, a vosa fermosura para mal de min e destes ollos meus, e non quixo despois a miña ventura nin Deus nin vós que eu puidese perder a coita; e xa que vós non me queredes valer, breve creo que será a miña vida, xentil dona, porque non vos vexo, tanto vos vexo cumprida de amor.
(II) Desde que vin a vosa fermosura, nunca despois [...]
Bela, doce cousa, prégolle a Deus que vos praza que teñades mercé de min, para que eu sinta gozo.
(III) Así me ten en poder o voso amor que sempre penso en como poderei obter o voso ben, que non obterei, desgrazadamente, en canto eu estiver vivo, mais diso recibo conforto e pracer.
Xentil dona, tanto me é querida que a miña vista está atenta a cando verei a vosa cara.
E isto é o que me ampara de Amor: o gran gusto que teño de servir; se non, aló el me matara.
Esquema métrico: 10a 10b 10b 10a 10a 7’C 7D 7’C (I [= RM 145:1]) + 10a [****] + 5C 5’D 5C 5’D (II [= RM 147:1]) + 10a 10b 10b 10a 10a + 7’C 7D 7’C + 7’C 7D 8’C (III [= RM 146:1])
Encontros vocálicos: 22 ma·is
Esta composición, editada con pleno criterio filolóxico por vez primeira na edición crítica de Tavani, fora dividida por Nunes en dúas cantigas diferentes, constituídas pola estrofa primeira (cantiga CXXXIX) e terceira (cantiga CXL), sen os fragmentos provenzais.
A introdución destes textos en provenzal lembra o procedemento utilizado na cantiga 864, tamén de Airas Nunez, única no corpus por presentar cobras independentes que funcionan a modo de refrán.
A forma mia (<mha> BV) semella unha contaminación galega no problemático provenzal transmitido polos cancioneiros..
A partir da lección <entei> de BV, interpretado como end’ei, polo contexto tamén podería considerarse ant’ei: mais ant’ei eu conort’e sabor (‘Non terei o ben dela, antes teño conforto e sabor en poder vela’).
A forma conorto constitúe outro provenzalismo, máis utilizado na poesía profana do que a variante patrimonial conforto. Cfr. nota a 624.16.
Por outra parte, considerando a posibilidade de contaxe bisilábica de mais (Ferreiro 2016c), non é nececesaria reintegración ningunha para que o verso funcione como decasilábico.