I. Edicións críticas: Michaëlis (1990 [1904]: I, 137-138); Minervini (1974: 33 [= LPGP 113-114]); Littera (2016: I, 107-108).
II. Outras edicións: Molteni (1880: 72); Carter (2007 [1941]: 40); Marques Braga (1945: 130-131); Machado & Machado (1949: I, 268-269); Arbor Aldea (2016b); Rios Milhám (2017: I, 152).
III. Antoloxías: Piccolo (1951: 26-27).
2 fui] foy B 4 -m’-á] mha B 6 atant’ouver’a morrer con] atan couuera moirer cou B 8 coraçon] coraçou B 9 nulla] nulla B; me dev’a põer] mj deua poer B 11 sennor] semhʳ B 12 nulla] uulha B 13 lle] lhi B 17 fui] foy B 19 mund’] mūdo B 20 guardar] guadar A 24 por] o pʳ B 27 logar] loguar B
2 fui] foy Minervini 4 consellar-m’-á] mh-á Minervini : conselhar-mi-á Littera 9 me dev’a põer] mi dev’apõer Minervini 13 lle] lhi Minervini 17 fui] foy Minervini; vos] vus Michaëlis, Minervini 19 mund’] mundo Minervini; vos] vus Michaëlis, Minervini 24 -vos por] -vus [o] por Michaëlis : vus o por Minervini 27 logar] loguar Minervini
(I) Quixérame ir, tal decisión tomei, e fiquei coitado e por iso tornei, e todo aquel que me aconselle ben hame aconsellar que more sempre aquí; por un día que non vin a miña señora, por tanto houben morrer de pesar: quen me quixer véñame aquí buscar.
(II) Todo aquel que coñeza os meus sentimentos non me debe atribuír culpa ningunha por eu morar onde poida ver a miña señora por quen morro, pois non me hei ir de aquí nunca, esperando a lle poder falar: quen me quixer véñame aquí buscar.
(III) Noso Señor, e quen me censurará por vivir aquí? Porque xa pensei en me ir e fiquei coitado como vos direi: que nunca xamais tan coitado será ninguén no mundo, e direivos máis: doutra coita tal me quero eu gardar, quen me quixer, véñame aquí buscar.
(IV) Deus sabe que me quixera ir de boa vontade morar á corte, mais direivos por que deixei de o facer: por Amor, que mo non quixo consentir; e, xa que Amor non me deixa afastarme da miña señora nin deste lugar, quen me quixer véñame aquí buscar.
Esquema métrico: 4 x 10a 10b 10b 10a 10a 10c 10C (= RM 139:1)
Encontros vocálicos: 24 ma·is; 25 mi-‿o
Para alén da grafía dos manuscritos (<deu a põer> A, <deua poer> B), é constante no corpus o uso de poer ~ põer na frase verbal poer culpa, razón pola cal se debe segmentar de modo que transpareza a perífrase dever + a + infinitivo. Véxase nota a 53.9.
A utilización da grafía <ll> (vs. <lh>) de B para a lateral palatal sonora no corpus das cantigas só se rexistra esporadicamente nos cancioneiros apógrafos italianos no indefinido nulho/a; noutras voces a súa aparición é un fenómeno extraordinario, pois só se rexistran cinco ocorrencias dese tipo. Cfr. nota a 199.33.
A lección de A é perfectamente válida se consideramos bisilábico mais (véxase nota a 12.8), sen ser necesaria a introdución do artigo de B para asegurar a medida do verso. Aliás, non se rexistra o artigo en contextos similares: e direi-vos por que mi aven (72.18), e direi-vos por que o dig’assi (131.3), e aquesto direi-vos por que [é] (516.10), e direi-vos por que o ei (908.4).
Anterior
