I. Edicións críticas: Michaëlis (1990 [1904]: I, 151-152 [= LPGP 687]); Pousada Cruz (2013: 117-118); Littera (2016: II, 177).
II. Outras edicións: Molteni (1880: 74-75); Carter (2007 [1941]: 42-43); Machado & Machado (1949: I, 281-282); Camargo et alii (1995: 52-53); Arbor Aldea (2016b); Rios Milhám (2017: I, 159).
III. Antoloxías: Torres (1977: 515); Correia (1978: 216).
1 vos] uus A 3 soube] soubi B 4 vos] uus A 5 vos] uus A 10 me] mj B 11 me vos] mj uol B 12 farei] sarei B 13 E rog’eu] Eirogueu B; Sennor] senor A 14 vós] om. B; vos] uus A 15 me dé mia morte] mj el de morte B 17 non] uō B 19 mi assi] massi B 23 querria-me] q̄iria B
1 vos] vus Michaëlis 4 vos] vus Michaëlis 5 vos] vus Michaëlis 14 vos] vus Michaëlis 15 dé] dê Michaëlis, Littera 20 vosco] vusco Michaëlis
Esquema métrico: 4 x 9a 8b 8b 8c 8c 8D (cfr. Tav 198:5)
Encontros vocálicos: 17 mi-‿a
Obsérvese a repetición da conxunción completiva que tras unha frase parentética: E rog’eu a Nostro Sennor / que, se vós vos fordes d’aquen, / que me dé mia morte por én. Véxase nota a 53.17-18.
Nalgunhas cantigas percíbese unha leve mudanza funcional nunha partícula para acomodar o refrán ao desenvolvemento de cada estrofa (véxase nota a 208.4; cfr. nota a 27.4). Nesta cantiga, que, interrogativo directo no refrán das estrofas I-III, pasa a interrogativo indirecto nesta derradeira cobra, aínda que podería manterse a interrogación directa cunha mudanza de puntuación:
querria-me de vós saber,
sennor fremosa: que farei?