[últ. rev.: 18/04/2023]Imprimir

159 [= Tav 106,10]
Ir-vos queredes, mia sennor
Nuno Fernandez Torneol

Ir-vos queredes, mia sennor,
e fic’end’eu con gran pesar,
que nunca soube ren amar
ergo vós, des quando vos vi;
e, pois que vos ides d’aqui,
sennor fremosa, que farei?
E que farei eu, pois non vir
o vosso mui bon parecer?
Non poderei eu máis viver
se me Deus contra vós non val;
mais ar dizede-me vós al:
sennor fremosa, que farei?
E rog’eu a Nostro Sennor
que, se vós vos fordes d’aquen,
que me dé mia morte por én,
ca muito me sera mester;
e, se mi-a El dar non quiser,
sennor fremosa, que farei?
Pois mi assi força voss’amor
e non ouso vosco guarir,
des quando me de vós partir,
eu, que non sei al ben querer,
querria-me de vós saber,
sennor fremosa, que farei.
 
 
 
 
5
 
 
 
 
10
 
 
 
 
15
 
 
 
 
20
 
 
 
 

Manuscritos

A 70, B 183

Edicións

I. Edicións críticas: Michaëlis (1990 [1904]: I, 151-152 [= LPGP 687]); Pousada Cruz (2013: 117-118); Littera (2016: II, 177).
II. Outras edicións: Molteni (1880: 74-75); Carter (2007 [1941]: 42-43); Machado & Machado (1949: I, 281-282); Camargo et alii (1995: 52-53); Arbor Aldea (2016b); Rios Milhám (2017: I, 159).
III. Antoloxías: Torres (1977: 515); Correia (1978: 216).

Variantes manuscritas

1 vos] uus A   3 soube] soubi B   4 vos] uus A   5 vos] uus A   10 me] mj B   11 me vos] mj uol B   12 farei] sarei B   13 E rog’eu] Eirogueu B; Sennor] senor A   14 vós] om. B; vos] uus A   15 me dé mia morte] mj el de morte B   17 non] uō B   19 mi assi] massi B   23 querria-me] q̄iria B

Variantes editoriais

1 vos] vus Michaëlis   4 vos] vus Michaëlis   5 vos] vus Michaëlis   14 vos] vus Michaëlis   15 dé] dê Michaëlis, Littera   20 vosco] vusco Michaëlis

Métrica

Esquema métrico: 4 x 9a 8b 8b 8c 8c 8D (cfr. Tav 198:5)

Encontros vocálicos: 17 mi-‿a

Notas

Texto
  • 14-15

    Obsérvese a repetición da conxunción completiva que tras unha frase parentética: E rog’eu a Nostro Sennor / que, se vós vos fordes d’aquen, / que me dé mia morte por én. Véxase nota a 53.17-18.

  • 24

    Nalgunhas cantigas percíbese unha leve mudanza funcional nunha partícula para acomodar o refrán ao desenvolvemento de cada estrofa (véxase nota a 208.4; cfr. nota a 27.4). Nesta cantiga, que, interrogativo directo no refrán das estrofas I-III, pasa a interrogativo indirecto nesta derradeira cobra, aínda que podería manterse a interrogación directa cunha mudanza de puntuación:
            querria-me de vós saber,
            sennor fremosa: que farei?

Buscar
    Non se atopou ningún resultado