o

Glosario

[últ. rev.: 03/06/2022]ImprimirAlternar visualización dos exemplos
onde2 pron. relat. 'no cal, de que, con que, de modo que, así que'
13.20 ante que tal coita levar / qual levo, ... / ..., ond’estou a pavor / de mort[e]||32.10 e en me temer / d’Amor (onde cuid’a dizer / mal e onde me quer partir)||32.11 e en me temer / d’Amor (onde cuid’a dizer / mal e onde me quer partir)||42.19 ca de mil coitas, ... / se guardaria daquel desleal, / ond’omen non pode aver ergo mal||80.18 atal sennor fora fillar / onde cuidasse ben aver||87.21 nen atal dona nunc’amei / onde gãar podesse ren / senon gran coita e non al||102.16 E, pero m’eu vejo meu mal / e mia mort’, ond’é gran pavor||107.2 Senhor, todos m’entenden ja / mia morte, ond’ei eu a morrer||120.3 ora veer tan gran pesar, / onde me non poss’eu quitar / sen mort’, ...||130.28 ca non mi avi’a dizer nulla ren / ond’eu nen outre fosse despagado||135.28 d’outra sennor me lles farei, / ond’aja máis pouco pavor||156.25 que faç’este mal sén, / onde me nunca partirei||172.12 e fez-me ja pavor perder / de mia mort’, ... / ond’ant’avia gran pavor||234.10 – Quen ben serve, sen[h]or, sofre gran mal / e grande afan e mil coitas sen par, / onde devia bon grado a levar||236.12 e non atender ja aquel dia / que eu atend’, ond’ei mui gran pavor||245.3 porque a vejo mui ben parecer, / tal ben lle quer’onde coid’a morrer||349.6 non a vej’e non vejo eu / no mundo ond’eu veja prazer||455.9 e non vi mia sen[h]or, ond’ei gran doo||455.15 e non vi mia sen[h]or, ond’ei desejo||496.10 Ca sei mui ben que nunca poss’achar / nen ũa cousa ond’aja sabor / senon da morte||559.16 Da vossa gran fremusura, / ond’eu, senhor, atendia / gran ben e grand’alegria||561.32 Amor fez a min gran ben / querer tal molher, ond’ei / sempre mal e averei||619.7 que lhi non tornei recado /  ond’el ficasse pagado||625.7 ca, ... / nunca me pode ben nen mal fazer, / nen ond’eu aja pesar nen prazer||628.13 non vos faria de todos senhor / nen d’outra cousa onde sabor ouvesse||637.10 que lhes faz gran coita sofrer / Amor, onde lhes ven gran mal||644.2 camanho temp’á passado / que non pudi veer cousa ond’ouvesse gasalhado||645.5 E, se m’outren faz ond’ei despeito, / a el m’assanh’e faço dereito||687.3 non vos ides, ond’ei prazer, / por non falardes comigo||751.8 – Dizede-lh’ora que se parta ja / do meu amor, onde sempr’ouve mal||825.3 «Agor’a viss’eu penada /  ond’eu amor ei!»||841.6 que lhi venha, com’a mí ven, / pesar onde desejar ben||887.36 mais vedes ond’ei pesar: / ... ||978.15 se eu per vós podesse ben aver / de mia sennor, ond’eu ben averia||985.16 que servi sempr’endõado / ond’un ben nunca prendi||1001.5  ond’eu atendo ben, me ven gran mal, / e quen me dev’a valer non me val||1041.1 Vedes, amigo, ond’ei gran pesar||1058.6 se me leixasse a que me faz aver / aquestas coitas, ond’ei a morrer||1063.2 Non sei eu tempo quand’eu nulha ren / d’Amor ouvesse ond’ouvesse sabor||1078.14 Nen ren non poden veer estes meus / olhos no mund’[ond]’eu aja sabor / sen veer vós, e non mi val Amor||1120.6 e por aquesto non tenh’eu en ren / sanha, que sei onde mi verra ben||1124.4 mais oi / un verv’antig’, onde mi ben / verdadeir’é, ca diz assi: / ...||1160.6 ca non ei, sen vós, a veer, / amigo, ond’eu aja prazer||1160.8 e com’ei, sen vós, a veer /  ond’eu aja nen ũu prazer?||1235a.5 [N]on ést’a de Nogue[i]ra a freira ond’eu ei amor||1320.18 se decaer, que lh’é cajon / antr’os que leterados son, / onde vergonha prenderá / d’errar seu dereito assi||1347.10 Este sangrador, amiga, / traz ũa nova sangria / onde m’eu non percebia||1420.20 e ves, Lourenço, onde cho direi: / ... ||1498.7 porque non ven ao reino el-rei, / non vee cousa ond’aja sabor||1498.12 ca ben quit’é de veer nulha ren / Don Estevan ond’aja gran prazer||1529.2 Nengue[n]-ni-min, que vistes mal doente / de mao mal, ond’ouver’a morrer||1662.6 mais o trobar ond’estades melhor / entendedes quando vos troba alguen
Este pronome pode ter usos interrogativos
1035.5 mais onde ten el que o mato eu / se el morre por lh’eu non dar o meu?

ond’a loc. prep. 'onda, a carón de'
638.15 o pesar é que vós tomades én, / ond’a min, senhor, quanto mal m’én ven