[últ. rev.: 18/04/2023]Imprimir

220 [= Tav 43,8]
Om’a que Deus ben quer fazer
Fernan Garcia Esgaravunha

Om’a que Deus ben quer fazer
non lle faz tal sennor amar
a que non ouse ren dizer
con gran pavor de lle pesar,
nen o ar faz longe morar
d’u ela é, sen seu prazer,
com’agor’a min faz viver,
que me non sei consell’achar
con tan gran coita de sofrer,
en qual m’eu ora vej’andar,
com’aver sempr’a desejar
máis d’outra ren de a veer.
Mais non pod’aquesto saber
senon a quen Deus quiser dar
a coita que El fez aver
a min, des que me foi mostrar
a que El fez mellor falar
do mundo e mellor parecer.
 
 
 
 
5
 
 
 
 
10
 
 
 
 
15
 
 
 

Manuscritos

A 120, B 236

Edicións

I. Edicións críticas: Michaëlis (1990 [1904]: I, 249); Spampinato Beretta (1987: 100-101 [= LPGP 293]); Littera (2016: I, 321).
II. Outras edicións: Molteni (1880: 101); Carter (2007 [1941]: 73); Machado & Machado (1949: I, 383-384); Arbor Aldea (2016b); Rios Milhám (2018a: II, 220).
III. Antoloxías: Piccolo (1951: 78); Diogo (1998: 106).

Variantes manuscritas

2 lle] lhi B   4 lle] lhi B   5 o] om. B; faz longe] fez longi B   14 a quen Deus quiser] aq̄no deꝯ q̄r B   18 mundo e] mū de de B

Variantes editoriais

7 agor’a] agora Michaëlis, Spampinato Beretta, Littera   14 senon a quen Deus quiser] senon o a quen Deus quer Spampinato Beretta   18 mundo] mund(o) Michaëlis : mund' Littera

Métrica

Esquema métrico: 3 x 8a 8b 8a 8b 8b 8a (= Tav 79:17)

Notas

Texto
  • *

    Sobre o carácter de cantiga próxima ás cantigas ateúdas atá a fiinda, cunha ligazón adversativa coa derradeira estrofa neste caso, véxase nota á cantiga 92.

  • 7

    É tamén posíbel e correcta a manutención da integridade de agora, de modo que min funcione como CD tónico sen preposición (cfr. nota a 10.1).

  • 11

    A conxunción como cumpre neste verso a función de introducir un infinivo explicativo, facéndoo equivaler a ‘isto é’ (só se rexistra en 42.4, 87.8, 119.17, 167.11, 196.13, 220.11, 547.13, 638.3 e 861.13).

  • 14

    Spampinato Beretta segue a lección de B, coa presenza, forzada e anómala (con reconversión, forzada pola métrica, de quiser en quer), do pronome o, pois sería de esperar unha forma de complemento indirecto lhi, xa que o CD é a coita (v. 15).

Buscar
    Non se atopou ningún resultado