363 [= Tav 6,10]
Sennor, que grav’oj’a mí é

Sennor, que grav’oj’a mí é
de me aver de vós a partir,
ca sei, de pran, pois m’eu partir,
que mi averra, per bõa fe:
averei, se Deus me perdon,
gran coita no meu coraçon!
E, pois partir os ollos meus
de vós, que eu quero gran ben,
e vos non viren, sei eu ben
que mi averra, sennor, par Deus:
averei, se Deus me perdon,
[gran coita no meu coraçon].
E, se Deus m’algun ben non der
de vós, que eu por meu mal vi,
tan grave dia vos eu vi:
se de vós grado non ouver,
averei, se Deus me perdon,
[gran coita no meu coraçon].
 
 
 
 
5
 
 
 
 
10
 
 
 
 
15
 
 
 

Manuscritos


A 224, B 395, V 5

Edicións


I. Edicións críticas: Michaëlis (1990 [1904]: I, 433 [= LPGP 92]); Lorenzo Gradín (2008: 88); Littera (2016: I, 47).
II. Outras edicións: Monaci (1875: 7); Braga (1878: 1-2); Carter (2007 [1941]: 130-131); Machado & Machado (1950: II, 189); Arbor Aldea (2016b); Rios Milhám (2018b: III, 363).
III. Antoloxías: Nunes (1959: 259-260).

Variantes manuscritas


2 me aver] mauer BV; vós] nos B   4 averra] aueira B; bõa] boa BV   5 averei] uerey {A reffran} A; me] mi BV   6 coraçon] corazon V   7 E] om. A   8 quero] q̄to V; gran] om. BV   9 vos] uos A; sei eu] seu BV   10 averra] aue ira B; par] pᵉ BV    11 me] mi BV   13 m’algun] mi algū BV   14 meu] om. A : men V   15 vos] uos A   16 vós] nos B; ouver] oer BV   17 me] mj B : mi V

Variantes editoriais


2 me aver] m(e) aver Michaëlis   4 mi averra] m’averra Michaëlis   9 vos] vos Michaëlis   10 mi averra] m’averrá Michaëlis   13 m’algun] algum Littera   15 vos] vos Michaëlis

Paráfrase


(I) Señora, que difícil me é a min hoxe ter que me afastar de vós, porque sei, claramente, o que me pasará cando eu me vaia, sen dúbida: terei, así Deus me perdoe, gran coita no meu corazón!

(II) E unha vez que afaste os meus ollos de vós, a quen amo, e non vos vexan, sei eu ben, señora, o que me acontecerá, por Deus: terei, así Deus me perdoe, gran coita no meu corazón!

(III) E se Deus non me der algún ben de vós, a quen vin para a miña desgraza, en moi triste día vos vin: se non teño de vós algunha recompensa, terei, así Deus me perdoe, gran coita no meu corazón!
 

Métrica


Esquema métrico: 3 x 8a 8b 8b 8a 8C 8C (= Tav 160:317)

Encontros vocálicos: 2 me‿aver; 4 mi‿averra; 10 mi‿averra

Notas


Texto
  • 16

    Nótese a variación ouver A ~ oer BV que apaga as formas do tipo oer ~ ouer, oera, oesse. O radical xeral para os tempos de pretérito de aver é ouv-, como resultado da metátese de wau e fricativización de -b- a partir do radical latino habu-. Ora ben, -b- intervocálico tamén pode desaparecer (Ferreiro 1999: §54c), como mostran diversos resultados que proban esta evolución diverxente nos tempos de pretérito de aver. Para alén de ouer (10.18), así acontece coas formas oer, oera e oesse presentes no corpus, sempre a partir das leccións dos apógrafos italianos, por o Cancioneiro da Ajuda sempre presentar a forma ouver (e afíns): se mi-o logo a tolher oer / mia vezinha (11.27), se vos eu oesse desamor (23.13), mentr’eu vosso desamor oer (23.32), pois eu esto feito oer (29.19), mentr’oer esta senhor que oj’ei (38.9), U lhi conven, oera de tornar (45.8), quand’eu de vós oer / desamor (46.23), pois que lh’esto feit’oer (96.8), quen vos oer a desejar (107.18), pois end’o poder oer (561.6), farei eu por vós quanto fazer oer (725.26), poi-la dona seu amig’oer (759.15), pois eu oer / por mia senhor mort’a prender (1064.13). A estas ocorrencias aínda hai que lles acrecentar aqueloutras en que os apógrafos italianos presentan esta variante fronte ao resultado maioritario en A: 66.15 (ouvesse A vs. oess(e) B); 64.465.22, 68.11, 81.18, 141.6 (ouver A vs. oer B). Véxase tamén notas a 10.18 e 372.4. Cfr. notas a 130.23 e 534.4. Véxase Ferreiro (2016a: 119-127).

Buscar
    Non se atopou ningún resultado