347 [= Tav 157,33]
Neguei mia coita des ũa sazon

Neguei mia coita des ũa sazon,
mas con gran coita que ouve e que ei
ouvi a falar i como vos direi:
enos cantares que fiz des enton
en guisa soube mia coita dizer
que nunca mi-a poderon entender.
E, sabe Deus, quen mui gran coita ten
com’eu tenno non á poder d’estar
que non aja i ja-quant’a falar:
enos cantares que eu fiz por én
en guisa soube mia coita dizer
[que nunca mi-a poderon entender].
Algun sabor prend’ome quando diz
ja-que da coita que sofr’, e do mal,
com’eu sofro; mais ei a temer al:
enos cantares que des enton fiz
en guisa soube mia coita dizer
[que nunca mi-a poderon entender].
 
 
 
 
5
 
 
 
 
10
 
 
 
 
15
 
 
 

Manuscritos


A 211

Edicións


I. Edicións críticas: Michaëlis (1990 [1904]: I, 413 [= LPGP 304]); Littera (2016: I, 329-330); Bruno (2022: 40-41).
II. Outras edicións: Carter (2007 [1941]: 124); Machado & Machado (1960: VII, 29); Arbor Aldea (2016b); Rios Milhám (2018b: III, 347).
III. Antoloxías: Nemésio (1961 [1949]: 182).

Variantes manuscritas


3 vos] uus A

Variantes editoriais


2 ouve] ouv(e) Michaëlis : houv' Littera   3 vos] vus Michaëlis   6 poderon] puderom Littera   12 poderon] puderom Littera

Paráfrase


(I) Ocultei a miña coita desde hai tempo, mais coa gran coita que tiven e que teño tiven que falar dela como vos direi: nos cantares que eu fixen desde entón souben dicir a miña coita de tal maneira que nunca ma puideron percibir.

(II) E, sábeo Deus, quen ten tan gran coita como eu teño non pode estar sen falar algo dela: nos cantares que eu compuxen por iso souben dicir a miña coita de tal maneira que nunca ma puideron percibir.

(III) Algún alivio recibe un home cando fala algo da coita e do mal que sofre, como eu sufro; mais debo temer outra cousa: nos cantares que compuxen desde aquela souben dicir a miña coita de tal maneira que nunca ma puideron percibir.
 

Métrica


Esquema métrico: 3 x 10a 10b 10b 10a 10C 10C (= Tav 160:245)

Encontros vocálicos: 2 ouve‿e; 3 ouvi‿a; 6 mi-‿a; 12 mi-‿a; 18 mi-‿a

Notas


Texto
  • 3

    A forma ouvi, con -i final, é rara en A, xa que só volve aparecer en 313.9 e 417.13.

  • 7

    A expresión sabe Deus é unha frase formularia de tipo aseverativo, similar a outras do tipo ben sabe Deus, ben o sabe Deus ou Deu-lo sabe.

  • 9

    O pronome indefinido ja-quanto, nacido da aglutinación de ja e quanto, equivalente a ‘algo, un pouco’, ten certo uso na lingua trobadoresca (395.6, 461.4, 559.14, 1388.14, 1508.11, 1529.14, 1555.22 e 1605.6) e, en xeral, na lingua medieval. Cfr. nota a 33.14.

  • 14

    A aglutinación de ja e que xerou o pronome indefinido ja-que ‘algo’ (cfr. ja-quanto; véxase nota a 347.9), que ten certo uso na lingua trobadoresca (33.14, 56.25, 266.16, 380.23, 603.7, 1021.20, 1417.2, 17 e 27, 1675.3). Cfr. notas a 1012.18 e 1419.32.

Buscar
    Non se atopou ningún resultado