I. Edicións críticas: Nunes (1972 [1932]: 48-49); Majorano (1979: 105-106 [= LPGP 969-970]); Littera (2016: II, 513-514).
II. Outras edicións: Monaci (1875: 28); Braga (1878: 12); Molteni (1880: 146); Machado & Machado (1950: II, 290-291); Rios Milhám (2018b: III, 447).
1 quand'en] quaudeu B 7 vos] uus B 9 valra] ualira BV 15 e] et BV 17 quant’al] ꝙ̄tal V
7 [E]] om. Majorano, Nunes, Littera; vos] vus Majorano 15 vos] vus Majorano; e] et Majorano
(I) Señora, desde que pensei en vós e na vosa beleza, perdín o siso que eu adoitaba ter e xa perdín o gusto por cantas outras cousas tiña: así me someteu o voso amor!
(II) E pensando, desde que vos vin, en vós, señora, xa perdín o sentido; mais cando me auxiliará o voso ben, por que perdín o gusto por cantas outras cousas tiña: así me someteu o voso amor!
(III) E sabe este meu corazón, que por vós sufriu moito mal desde que vos vin e el pensou en vós, que desde entón perdín o gusto por cantas outras cousas tiña: así me someteu o voso amor!
Esquema métrico: 3 x 8a 8b 8b 8a 8C 8C (= Tav 160:392)
Encontros vocálicos: 4 so·i·a
Nótese a variación no primeiro verso do refrán, enunciativo nas estrofas I e III, interrogativo na estrofa II. Véxase nota a 159.24. Cfr. nota a 27.4.
Por outra parte, a combinación do indefinido al co relativo quanto, tanto en al quanto (784.18), como en quanto ... al (227.6) e, sobre todo, quant’al (89.24, 134.13, 215.7 e 9, 267.21, 416.20, 447.5, 1045.20, 1195.16 e 1327.16) constitúe unha locución indefinida relativa co significado de ‘todo aquilo que, todo canto’.