I. Edicións críticas: Michaëlis (1990 [1904]: I, 205); Blasco (1984: 145 [= LPGP 838-839]); Marcenaro (2012b: 229); Littera (2016: II, 353).
II. Outras edicións: Molteni (1880: 88-89); Carter (2007 [1941]: 58-59); Marques Braga (1945: 187); Machado & Machado (1949: I, 333-334); Fernández Pousa (1953: 17); Arbor Aldea (2016b); Rios Milhám (2018a: II, 190).
1 Sennor] ennor A; -vos] uus A 3 me] mj B 4 vos] uus A 5 vos] uus A 6 me por vós] me {por uos} A : mj por uos B 7 E] C B; vos] uus A; vos] uus A 9 dizede] dized{e} A; si] se B 10 vos] uus A; eu] en B 11 mia] Ma B; sennor] senor A 14 ementar] diz’ B 15 min] mj B
1 vos] vus Michaëlis, Blasco 4 vos] vus Michaëlis, Blasco 5 vos] vus Michaëlis, Blasco 7 vos ... vos] vus ... vus Michaëlis, Blasco 9 vos] vus Michaëlis, Blasco 10 vos] vus Michaëlis, Blasco 11 vos] vus Michaëlis, Blasco 13 vos] vus Michaëlis, Blasco 17 vos] vus Michaëlis, Blasco 18 vós] vos Littera
(I) Fermosa señora, véñovos dicir canto mal me fai o voso amor para que me digades vós, ai miña señora, por Deus, que vos deu tal fermosura, miña fermosa señora, que proveito tirades vós de todo o mal que por vós me vén?
(II) E porque vos amei desde que vos vin e vos amo máis que a cantas cousas existen, dicídeme agora, así Deus vos perdoe, pois eu outro mal non vos merecín, miña fermosa señora, que proveito tirades vós de todo o mal que por vós me vén?
(III) Non obstante, señora, nunca vos eu ousei comentar nada da miña coita que me fixo sufrir o voso amor; mais, pois sufro tanto mal por vós, miña fermosa señora, que proveito tirades vós de todo o mal que por vós me vén?
Esquema métrico: 3 x 10a 10b 10b 10a 10C 10C (= RM 160:208)
Encontros vocálicos: 9 mi‿ora; 15 mi‿a
En principio, ma é tamén unha forma correcta para o posesivo átono feminino (véxase nota a 104.18). Porén, débese advertir que, en xeral, a forma ma é produto dun erro de copia, como mostran as varias leccións <m\h/a> ou <m\h/as> dos apógrafos italianos: 599.13, 678.8, 966.8, 984.1, 1009.1, 1297.1. Para alén disto, en xeral a forma ma(s) aparece só nun dos cancioneiros, fronte aos restantes testemuños manuscritos coa forma <mia> ou <mha>: B vs. A (190.r1 na estrofa II, 197.9), AB vs. V (403.14, 404.1), V vs. B (505.3, 506.13 e 21, 554.10, 556.9, 557.17, 604.r2, 605.4 e 10, 609.1, 625.1, 636.1, 794.9, 859.3, 887.5 e r1 nas estrofas I-III, 966.8, 970.12, 992.3, 1000.16, 1002.r2 na estrofa III, 1165.r2 na estrofa I, 1453.4 e 7, 1457.3, 1459.r1 e r2 na estrofa II, 1468.1, 1469.2, 1470b.6, 1483.r), AV vs. B (887.5 e r1 nas estrofas I-III), e B vs. V (548.5, 632.1, 634.13, 645.9, 690.1, 1363.r2 na estrofa II).
Obsérvse o lapso sinonímico ementar / dizer que se produciu na copia de B, con ruptura da estrutura rimática.