I. Edicións críticas: Michaëlis (1990 [1904]: I, 99-100); Bertolucci Pizzorusso (1992 [1963]: 81-82 [= LPGP 659-660]); Littera (2016: II, 121-122).
II. Outras edicións: Molteni (1880: 64); Carter (2007 [1941]: 29-30); Machado & Machado (1949: I, 233-234); Arbor Aldea (2016b); Rios Milhám (2017: I, 133).
III. Antoloxías: Pellegrini (1928: 7-8); Piccolo (1951: 40-41); Nunes (1959: 233-234); Oliveira & Machado (1959: 26-27); Torres (1977: 475); Fiúza (1981: 114-117); Ferreira (1988: 46-47); Pena (1990: 30-31); Ferreira (1991: 35-36); Jensen (1992: 224); Alonso Girgado (1992: 81); Ferreiro & Martínez Pereiro (1996b: 137); Diogo (1998: 49-50); Arias Freixedo (2003: 618-619); Mongelli (2009: 17).
2 cuita’n] coytan B 4 vos fillei] uus filei A : (tan muyto) uꝯ filhey B 6 vos] uus A 7 vós] uus A 8 cuita] coita B 9 m’Amor faz prender] mho amor faz sofrer B 10 vós] uꝯ A 11 fezo] fezᵒ B 12 morri] moiri B 13 vos] uos A 15 E] {e} A : om. B; cuita’n] coyta en B; tẽedes] teedes B 16 vivo] uino B 17 om. B 18 pecador] precador B 19 eu] om. B 22 quer] {q̅r} A 23 me] om. B 25 morrer] moirer B 26 viver] uiū B 27 consello non sei] couselhi nō ey B 28 desamparades] desenparades B
2 cuita’n] coyta’n Bertolucci Pizzorusso : coita ‘m Littera 4 vos] vus Michaëlis, Bertolucci Pizzorusso 6 vos] vus Michaëlis, Bertolucci Pizzorusso 8 vos] vus Michaëlis, Bertolucci Pizzorusso; cuita] coita Bertolucci Pizzorusso, Littera 9 m’Amor faz prender] mh-o / Amor faz sofrer Bertolucci Pizzorusso : mi o Amor faz sofrer Littera 10 vós] vus Michaëlis 13 vos] vus Michaëlis, Bertolucci Pizzorusso 15 E desta cuita’n] D’esta coyta en Bertolucci Pizzorusso : Desta coita em Littera 19 sempr’assi] sempr(e) assi Michaëlis : sempre / assy Bertolucci Pizzorusso, Littera 27 consello non sei] consselh’i non ey Bertolucci Pizzorusso : conselh’i nom sei Littera 28 desamparades] desenparades Bertolucci Pizzorusso : desemparades Littera
Esquema métrico: 4 x 10’a 10b 10’a 10b 10c 10c 10’a (= Tav 100:25)
Encontros vocálicos: 17 mi-‿a; 24 mi-‿o
Nótese como a cantiga presenta repetición construtiva entre as estrofas I-II, vv. 3-5 (e) por meu mal, e III-IV, a través das reiteradas interrogacións Que farei eu...? nos cinco versos finais destas estrofas.
Neste verso aparece preposición en nunha crase (tamén no v. 15) coa voz anterior (habitualmente coita e dia), tal como se rexistra esporadicamente no corpus; en calquera caso, esta crase ten unha maior presenza no Cancioneiro da Ajuda, que nalgúns casos a presenta fronte a B, que mantén a integridade de en (87.3, 133.15, 279.r1, 306.10) ou que, alternativamente, omite a preposición (70.28, 89.19, 199.14). Véxanse tamén 28.14, 43.20, 59.3, 60.7, 83.19, 133.2, 138.7 e 9, 141.9, 154.r1 e r3, 155.7, 263.6, 267.2, 270.19, 282.8, 388.5, 390.2, 395.7, 460.4, 465.10, 804.7, 1062.10, 1080.1, 1145.23 e 1420.11. Cfr. nota a 6.4.
Ao contrario de Bertolucci Pizzorusso e Littera, mantemos a versión de A (prender) fronte á de B (sofrer). Aínda que é maioritaria a construción sofrer afan, existen outras construcións equivalentes (levar afan, aver afan, filhar afan) e tamén se rexistra a fórmula prender afan. Véxase, por exemplo, E anda-s’ela tan dessegurada / come se nunca i prendes[s]e afan (1588.16).
A lección do Cancioneiro da Ajuda mostra un evidente erro na interpretación do pronome vós, necesariamente tónico neste contexto, que comparece nos manuscritos como unha forma átona <uꝯ>, cun erro que se rexistra nos tres grandes cancioneiros. Véxase este mesmo erro en A fronte ao Cancioneiro da Biblioteca Nacional (vós <uꝯ> A : <uos> B) en 72.13, 88.20, 90.16, 134.24, 138.14, 315.8. Mais tamén se atesta o mesmo lapso de copia en BV, con lección errada coincidente en 402.11, 16 e 17 (cfr. <uos> na v. 5), 791.13, 840.17, 855.13, 920.14, 929.r1 (vv. 5, 11 e 17), 1052.5, 1111.11, 1195.15, 1264.6 etc.; do mesmo xeito, aparece en cantigas transmitidas só por un dos cancioneiros italianos: 183.17 e 185.21 (en B); 1013.1 (en V); e aínda existe en pasaxes con diferente lección conforme os manuscritos: 900.7 (<uꝯ> B vs. <uos> AV), 1022.7 (<uꝯ> V vs. <uos> B).
O erro de B (ei vs. sei) debeu ser inducido pola presenza da mesma forma no verso anterior, aínda que esta mesma confusión, á inversa, se rexistra nos tres grandes cancioneiros (ABV), que en 1000.13 presentan <sey>, que debe ser corrixido en prol de ei.